۳۱ سالمه و ۳ ساله ازدواج کردم...تازه درسم تموم شده و فعلا سر کار نمیرم ...تمام تصورم این بود که الان باردارم ولی ۶ ماهه اقدام کردم و هنوز هیچی...برای چکاپ رفتم دکتر و گقت اندومتریوز داری ولی هیچ علامتی ندارم...میدونم هنوز زوده و نباید ناامید شم ولی یه ترس بدی بعضی وقتا میاد تو وجودم که اگر ادامه دادی و نشد چی ؟از معاینات بیشتر و عکس رنگی و هزارتا چیز دیگه میترسم...از ivf میترسم...همیشه دلم بچه های زیاد میخواست ولی اگر‌نشه چی 😭دوستام رو میبینم یا سر کارن یا مهاجرت کردن یا بچه دارن ...ولی من به کجا رسیدم ؟
خودتو با کسی مقایسه نکن
روند تکامل و زندگی تو این بوده مال اونا اون بوده
زندگی خودت رو با بقیه مقایسه نکن و امیدت رو از دست نده💚
مگه بچه داشتن به جایی رسیدنه؟
بچه عشقه پدر و مادر بهمه نه موفقیت
خواهشا با دیدگاه موفقیت بچه دار نشو
توکلت به خدا باشه،ازش بخواه بچه ای بهت بده که به صلاح باشه
به دید موفقیت بهس نگاه نمیکنم...من عاشق همسرمم...ارزوم مادر شدن و دیدن ثمره ی عشقمونه....بله بغل کردن کسی که نصفی از من نصف ای از عزیزترین ادم زندگیمه دستاورد زیادیه ...بچه نعمت بزرگیه...فقط نگرانم نکنه به من داده نشه 😭
عزیزم ببخشید این سوال میپرسم اندومتریوز دارین و اصلا علائمی نداشتین ؟ یعنی همچیتون روال بود؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 ثانیه پیش
1 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز