وقتی یاد حماقت هایی که کردم می افتم
وقتی یاد جاهایی که برای خودم ارزش قائل نبودم میوفتم
یاد اعتمادهای بی جایی که کردم میوفتم
یاد آدم های بی ارزشی که تو زندگیم راه دادم میوفتم
وقتی یاد این میوفتم که قدر خودم و زندگیم و زیبایی و داشته هام رو ندونستم دلم می خواد با سر بکوبم تو دیوار
همش میگم وااااای خدایا من چه کردم با خودم
حالم امشب حیلی بده
همه این کارها رو هم از سر ندونستن ارزش خودم و ترس و اضطراب انجام دادم
از سر اینکه قدر خودم رو ندونستم
از دست خودتون که ناراحتید چی کار می کنید
واااااای از خشم خوابم نمیبره
از خودم خیلی هیلی ناراحتم
ارزش اینو نداشت که درس بگیری؟
وای که چقدر مثل منی من گاهی نمیتونم خودم کنترل کنم یه سیلی محکم به خودم میزنم میگم که حقت بکش چون
عزیزم ما یکباره که به این دنیا اومدیم معلومه که اشتباه باید کنیم آنقدر اشتباه کنیم تا درس عبرت بگیریم شماتت کردن خود اصلا کار خوبی نیست مهم اینه زمان حال و آینده رو زندگی کنین و دیگه اون اشتباه ها رو تکرار نکنین عزیزم ...
متاسفانه عزیزم این دنیا عادلانه نیست قشنگ عمیق درکتون میکنم خانواده ای که حمایتگر و پشتیبان نباشه از دشمن بدتره خیلی روی فرزندانش تاثیرات خطرناکی میزاره یکیش همین عزت نفس و اعتماد بنفس نداشتن هست گلم فدای سررتون ...
