هروقت باهم حرف میزنیم دعوامون میشه
دیگه دلم نمیخواد باهاشون حرف بزنم
دلم نمیخواد اصلا باهاشون زندگی کنم
شرایط خونمون خیلی تنش زا هست
بابام اضطراب شدید داره و مامانم افسردگی
کاش مبتونستم مستقل بشم ولی پولشو ندارم
اره خوشم نمیاد ازشون
خدایا
منم همینم تمام عمر.
حتی ساده ترین چیزها تو خونه ما میشه بحث و دعوا.
درد ودل که هییییییییییچ.
من مشکلات و چالش ها رو اصلا بیان نمیکنم چون از من نگران تر و پیگیرتر میشن و یه مشکلم به دوتا مشکل تبدیل میشه...
منم همینم‌تو این خونه سلامت روانم در خطره
گرچه تا الانم کلیییی آسیب بهم‌زدن
میخوام ازدواج کنم برم از اینجا
خدا میدونه ما هم همینطور
ما دعواهایی میشد در حد خونریزی... جلو همسایه ها😔
من الان که سنم بالاست توی ۳۸ هستم مستقل شدم.
اما خیلی دیر خیلییییییی
چون دیگه افسردگی گرفتم. و متاسفانه مثل زامبی ها شدم.
اما هنوز کابوس دعواهارو میبینم
هنوز با کوچکترین صدایی شروع میکنم به لرزیدن
خانواده میتونه ادمو به عرش برسونه. میتونه به زیر فرش برسونه.
منم خیلی صدمه دیدم ازشون کاش ادم قابل اعتمادی میبود بهم پول قرض میداد و دستمو میگرفت بلند شم ازینجا برم و بعد پولشو پس میدادم
خیلی دعا کن. من از ۳۰ سالگی شبانه روز دعا و نذر و نیاز کردم. و ۳ ماه پیش مستجاب شد مستقل شدم.
شاید اگه حتی فقط یکسال زودتر مستقل شده بودم . اینجور افسرده نمیشدم. کاش میشد دکمه مرگمو میزدم. چون دیگه هیچی خوشحالم نمیکنه . اون گذشته ی تلخ... کتکها ... شکنجه ها.. رهام نمیکنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز