شاگردام قبل از اینکه من بهشون درس بدم ازم محبت و توجه میخواهند
مخصوصا اینکه همش میخواهند تو بغلم باشن و من فقط دارم تلاش میکنم آموزشم رو بدم و رفع تکلیف کنم از خودم
من لیاقت هیچی ندارم حتی لیاقت شاگردام رو هم ندارم
انگار تو خالی شدم هیچی تو وجودم نیست
اینقدر تاپیک زدم که از شماهم خجالت میکشم
اما بخدا درمونده شدم
دردم رو به هیچکس نمیتونم بگم
اصلا حالم خوب نیست و نمیتونم ادامه بدم
کاش میتونستم به مدیرم بگم یه معلم دیگه جایگزین من کنه😔
دقیقا از چی ناراحتی.یچیزی انگار اذیتت میکنه اگه برات واضحه بگو
خب چرا مشکلت چیه
چرا ؟ شغلتو دوست نداری؟ یا افسرده ای؟
دلیلش چیه عزیزم؟چی باعث شده ب این. حس برسی؟
چرا عزیزم ،باید از اول این محبت طلبی شاگردارو مدیریت میکردین
برو تراپی، یه مشکلی داری
چی شده عزیزم قوی باش غصه نخور هر مشکلی درست میشه
به مدیر بگین بهتره
چون الان بیشتر اذیت میشین
تواینجا حالدهیشکی خوب نیس هرکی به یه نحوی فقط داره میگذرونه
توام بگذرون‌تموم شه بره
برو ی آب به صورتت بزن قوی برگرد سرکلاست بعد کلاس بشین فکر کن کجای کارت اشتباه ودرستش کن
استاتر معذرت میخوام
لطفا آخرین تاپیک بارداریم رو گزارش بدیدد تروخدا مرسی
آخی گلم باور کن بهشون محبت کنی حال خودتم بهتر میشه
عشق پاداش عشق است
چرا مگه ؟؟اگه کاری از ما برمیاد بگو
شاگردات کلاس چندمن؟خب بعضیا بچه ها رو دوست ندارن نمیتونی خودتو مجبور کنی بچه هارو دوست داشته باشی
عزیزم شما یه انسانی با توانایی های محدود نمیتونی تو هر زمینه ای کامل باشی مهربون باش ولی تدریس مهمتره نازشون بکش اما نه بیش از حد کمی محکم بودن وسختگیر بودن لابلای تدریس ومحبت کردنتون لازمه چون این بچها قراره برن تو اجتماع فک میکنن همه بیرون باهاشون اینجورین
