اومدیم تو این دنیا
عشق و وابستگی رو تجربه کردیم
فهمیدیم چجوری میشه یکی رو اندازه خودت یا حتی بیشتر دوس داشته باشی
آخرشم مدام استرس پیدا میکنی نکنه عشقت چیزیش بشه...
نکنه بیشتر از اون عمر کنی
نکنه روزای خوب تموم شه
کاش میشد ب زندگی تافت زد ثابت میموند همه چی
چرا انقدر تو منیییی
دقیقا منم عین تو ام و بلاخره خودم مجبور شدم ولش کنم
میشه نظرتون و نسبت ب تایپیک آخرم بگین؟؟؟
عزیزم سعی کن روحتو قوی تر کنی همیشه اتفاق های خوب تو زندگیمون نمیفته
خوب و بد دنیا در همه نمیشه فقط خوبیها رو ورچین کرد
دنیای مزخرفی که تو میگی مزخرف کارش همینه یه روز شادی یه روز غم بهت نشون بده انقدر چالش های مختلف سرراهت بذاره تا خودواقعیت و خدای بالای سرت را بشناسی و تسلیم خواسته ها و اراده اش بشی .....این شمایی که باید افکارت را تغییربدی و دنیات را با دید دیگه نگاه کنی ....
کلا همه آدم ها باید روحشون رو بزرگ و قوی کنن چون دنیا دار مکافات و مشکلاته البته کلی میگم مربوط به تایپیکتون نیست
