من علاقه ای به مادرشدن ندارم و این باعث عذاب وجدانم شده

برای اینکه عاقلی .در مورد تبعاتش نشستی خوب فکر کردی نه مثل یه سری ها بی فکر همه کار میکنن

همین لذتای ک داری میگی تو زندگی داری و ب خاطر بچه نمیخوای از دستش بدی خود بچه هزار برابر این لذتارو داره

😒اگ بدونی چ نعمتیه ....ینی بچه بیاری باخودت میگی چجوری قبل بچه زندگی میکردم  اصن زندگی قبل اون سوتفاهم بود ....همه بچه دارن زندگی خوبی هم دارن تازه با بچه خوشبختریم  مادر بودن یه چیز دیگه اس حسیه ک باهیچی قابل وصف نیس بعدشم ماهایی ک بچه داریم از تفریح و زندگی گذشتیم خیر 😶😐اینقد بچه اوردن رو ترسناک نکنید والا بزرگترین نعمته قشنگترین هدیه ایه ک خدا میتونه ب یع زن بده .....

منم مثل شمام دقیقا، همسرم عاشق بچه ست و مطمئنم بابای خوبی میشه فعلا نمیدونم چیکار کنم، همش عذاب وجدان دارم که من اندازه ی اون ذوق ندارم

منم نیاوردم و کلا پرونده بچه دارشدن رو بستم.و راضیم و دلایل زیادی هم دارم واسه نیاوردنش.پشیمونم نیستم 

کی گفته همه باااید بچه دار بشن؟ 

اگه قبل ازدواج با همسرت توافق کردی که دیگه نگرانی نداره قرار نیس همه عاشق مادری باشن

خب به دنیا نیار، مخصوصا اگه از ۲۶ رد شدی، یعنی شخصیتت دیگه ثابت شده.

من هم یک بچه به زور دیگران آوردم (سنم کم بود) هر چند دوستش دارم اما خب اگه عقب می رفتم بچه نمیاوردم. 

مادر بودن مثل شمع بودنه و دیگران رو گرم میکنی و خودت آب میشی و می میری. 

امروز کُلی وقت گذاشتم روی بچم مخصوصاً که وقت امتحاناست؛ و از پول درآوردن و پیشرفت خودم گذشتم و الان هم سردرد دارم.

عذاب وجدان نداشته باش. انتخاب درستُ کن یا به سرنوشت من دچار میشی. 

اوایل راضی نبود یه دونه میخواست، ولی شرایط بچه داشتنو نداشتیم  اونجوری که خودمون دلمون میخواست و اعصابمون واقعا داغون بود ،الان متوجه شده اصرار من به بچه نداشتن چقدر به نفع هر دومون و اون بچه بوده که به دنیا نیومد

 وای بدون بچه تصورشم سخته

 الان که مادرم این حسو دارم

واقعا تو دنیا لذتی بالاتر از مادر شدن و حسش نییس

قسمت عذاب وجدانش رو نفهمیدم

وقتی عمیقا خودت دلت نمیخواد

همسرت هم گفته فعلا نه تا بعد ببینیم چه برنامه ای و....

زندگیتو بکن راحت و اسوده خاطر

مادر شدن نسخه ي همه نيست

اگه به من بود شايد بچه دار نميشدم ولي به اصرار همسرم اوردم

خيلي هم دوستش دارم

ولي واقعا با اومدن بچه از لحاظ روحي و جسمي پيرتر و ضعيف تر ميشه ادم 

و نياز به از خود گذشتگي داره

اينكه تا صبح بيدار باشي كه يه بچه رو اروم كني برا يكي ممكنه لذت باشه برا يكي ديگه ذلت

من ترجيح ميدادم تايمم برا خودم باشه تا اينكه دائم به يكي ديگه سرويس بدم تا بزرگ شه

الان صد نفر میان میگن آره ماام نمیخواستیم فلان بودیم ولی آوردیم بچه خیلی شیرینه و فلان (به دروغ) 

آخه قشنگم چرا خودتو تحت فشار بزاری بچه آوردن یه انتخابه نه یه هدف یا یه اجبار 

ازدواج هم همینجوریه

فقط یه فرق های ریزی داره

اگه بچه بیاری یعنی هرر مسؤلیتی که بچه داره قبول کردی و در ازاش مسؤلی که قبل بچه دار شدن باید بهش فکر کنی و قبول کنی (بحث یه انسانه که در ازاش مسؤلی) 

ولی ازدواج فقط به خودت مربوطه که چیکار کنی چیکار نکنی

من نمیگم بچه بده خیلیم خوبه ولی زور که نیست قرارم نیست همه شبیه هم باشن یکی واقعا خوشش میاد مسؤلیتاشم قبول میکنه یکیم واقعا خوشش نمیاد

من اعتقاد دارم هر زن و شوهری قبل از آوردن بچه باید خوب درموردش فکرکنن تمام جوانب رو بسنجن.بچه فقط به دنیا آوردنش نیست خیلی مسائل دیگه هست که باید توجه بشه بهش.مخصوصا مخصوصا درست تربیت کردن و آینده ی اون بچه .اینا خیلی مهمترن.من و شوهرم خوب درمورد همه چیزش فکرکردیم و هردو باهم به توافق رسيديم که نیاوردن اون بچه بزرگترين لطف اولا در حق اون بچه دوما برای خودمونه.وقتی میدونیم که نمیتونیم یه زندگی خوب و آینده ی روشن به اون بچه بدیم چرا بياريمش و بدبختش کنیم.