من دوتا پسر دارم بااینکه بیشتر از پدرشون تو تربیت حساس هستم ودر مواقعی که کار بد کنن تنبه از طرف من هست بیشترین محبت وبازی رو هم من می کنم باز بیشتر به من وابسته هستن تا پدرشون اون فقط با بچه ها بازی میکنه البته خودم هم زیاد باهاشون بازی میکنم
منم دقیقا تو این حالم، شوهرم بیشتر باهاش بازی میکنه من همش درحال غذا دادن و تذکر هستم
آخی عزیزم
قربون صدقش که میرم ولی بازی نمیکنم وگرنه بیرون میریم براش خرید میکنم چیزایی که دوست داره رو و فلان ولی هوا سردشده دیگه بیرونم نمیریم من حال روحیم خوب نیس چندین سالههه دارو اینام نمیتونم بخورم بدنم به همه ی قرص های اعصاب واکنش بدی نشون میده واقعا خسته شدم
پسر منم ۴ سالشه جونش به جون باباش وصله من اصلا ناراحت نمیشم خوشحالم که اینقدر باهم بازی میکنن
طبیعیه که ما از صبح تا شب با بچه سرو کله میزنیم دعواشون میکنیم ولی باباشون تایم خوشیش هست واسه همینم رابطه اشون بهتره
عزیزم افسردگیت رو درمان کن ، اتفاقا اون بچه باید بره سمت نشاط و انرژی وگرنه درگیر انواع آسیبها میشه
و اینکه پسر بهتره با پدر رابطه قوی تری داشته باشه به نظرم این جور پسرا مردتر و خودکفاتر بار میان
نه والا از خوشحالی در پوست خودم نمیگنجم بخدابعضی موقعه هادهنم دردمیکنه اینقدر از صبح باهاش حرف زدم وفک زدم..الانم باهم رفتن بیرون خیلییی خوبه🤪🤪🤪
