مشکل اینه که ما فکر می کنیم هر چقدر بیشتر بمانیم بر تخت نشینیم
درحالی که اینطوری نیست من کلی جوون ۲۰ و اندی سال سن دیدم که هم کار و هم موقعیت اجتماعی خوبی دارن.
منظورم هم از ازدواج تو سن کم حدود ۲۳ سال هست که حداقل با یک فرد ۳۰ .۲۹ ساله ازدواج کنیم. دیگه باید میدونم کسی که هدف ازدواج داشته باشه تو این سن حداقل های ازدواج رو نداره
و مشکل دوم هم اینه که ما فکر میکنیم طرف باید صد صد باشه و همه چی رو به طور کامل اول ازدواج داشته باشه در حالی که اینطور نیست!
هرکسی یه هدف ها و معیارهایی داره برا هیچکس نمیشه باید تعیین کرد یا سن مشخص برا ازدواج درنظر گرفت
بعدم شماکه میگی خواستگار وکیل دادگستری داری که دکترا داره و... دیگه ایشون همه چی تمومه شما دیگه از یه آدم چی میخوای ولی آیا اگه همین خواستگار منو داشتی قبول میکردی؟کامل نیست قبولش میکنی؟
من چه توهینی کردم میگم قدش کوتاهه خوب کوتاه بود الکی بگم بلنده؟؟؟؟؟یا فرم سرش واقعا یه حالتی بود نرمال نبود خوب چی بگم؟؟من نمیگم ازش سرم میگم باهم همخونی نداشتیم من قدم ۱۷۵ ایشون ۱۶۰ خوبه؟چی بگم شما خوشت بیاد؟؟بالاخره ازدواج اولین شرطش اینه کلیت و ظاهر طرفو بپسندی😑
من به خاطر شرایط خودم قبول نکردم
ولی توجه کرده باشید هم نگفتم با ایشون ازدواج کنید
شاید قیافش از نظر شما خوب نبوده به هر حال زیبایی معیار مشخصی نداره
ولی منظورم از حداقل اینه که یا ماشین یا خونه داشته باشه
حداقل اینقدر بالغ هستم که صرفا از چندتا پیام بنده ی خدایی رو مورد قضاوت قرار ندم
درضمن من الان به ازدواج فکر نمی کنم و جز اولویت هام نیست و حداقل برای خودم بین ۲۳ تا ۲۵ حساب کردم
ضمن اینکه اگر حضورا باهام برخورد داشتین همچین تصوری رو نسبت به بنده نداشتید دوست عزیز🤗
فقط حواست باشه بله ندی.
