آقایون و خانم های محترمی که خودتون بچه دارین یا طرف مقابلتون و یا جفتتون بچه دارین و میخواین ازدواج کنین
لطفــــا فقط خودتون یا عشقتون به طرف مقابلو نبینین
زمانی ازدواج کنید که بتونید بچه همسرتونو مثل بچه خودتون بپذیرین
این بچه گناه نکرده که یا پدر یا مادر بد داشته یا جفتشون بد بودن و از داشتن خانواده محروم شده
این بچه بی گناه حتی اگه بخاطر زندگی بدی که داشته رفتار طبیعی نداره باز نیاز به حمایت داره
لطفا اگه میتونید کمبود های اون بچه رو در حد توانتون جبران کنید و بپذیرینش اونوقت با همسرتون ازدواج کنین و گرنه قبول نکنین عشق و عاشقی بعد یکی دوسال کم رنگ میشه و بعد اون زندگی قشنگی هاش کم میشه
هم خودتون اذیت میشین هم همسرتون و هم بچه ی معصوم
طبق تجربه ای که داشتم گفتم وگرنه قصد توهین به کسیو ندارم
