ببین عزیزم دوستانه بهت میگم به عنوان کسی که بیشتر از ۳۱ سالمه و عذاب تنهایی رو به دوش میکشم شاید این تا آخر زندگی واست یه راه باشه و همیشه یادت بمونه تو این سن آدم درکی از تنهایی عاطفی نداره رفته رفته بعد از ۲۷_۲۸ سال خیلی این مسئله به آدم فشار میاره الان که خداروشکر قبل از تجربه درد وحشتناک تنهایی یه شریک امن پیدا کردب رابطه ات رو سر چیزای چرا خراب نکن مهم اینه که از کهری که کرده پشیمون شده و جلوت رو گرفته که نری این خیلی خوبه مهم اینه که معذرتخواهی کرده اینا خیلی بزرگه تو زندگی اینقدر مسائل بزرگتری پیش میاد کا اگه گذشت رو یاد نگیری به یک ثانیه همه زندگی آدم به باد میره مخصوصا بعد از بچه داری فک کردی طلاق عاطفی کجا شروع میشه؟ از همبن سردیا و گذشت نکردنا
پس لطفا تمومش کن و تا آخر این یادت باشه زندگی قهر و دلخوری زیاد داره ولی بیشتر از گذشت لازم داره تمومش کن و زندگی رو واسه خودت و اون زهر نکن
ببخشید طولانی شد
امیدوارم همیشه خوشبخت و شاد باشید