هدف این تاپیک اینه اگر مادری یا پدری اینجاست، سعی کنه این رفتارهارو برای کودکش تکرار نکنه
اینروهم درنظر بگیریم که پدرمادرمون هرکاری از دستشون براومده برای ما انجام دادن بقیه از کوتاهی نبوده بلکه از نادانی نااگاهی بوده
اول خودم بگم و نتیجش
مامانم همیشه اینطور ب من القا کرده بود ک منو ب شرط دوست داره مثلا میگف اگر اتاقو مرتب کردی دوست دارم اگر مشقاتو نوشتی دوست دارم فلان کارو نکردی پس دختر خوبی نیستی حالا نتیجش و کارهایی ک براش انجام دادم هم میگم شماهم بگید
من همیشه به دخترم میگم مامان من خودت رو خیلی دوست دارم ولی فلان کارت رو دوست ندارم
درد و دل کردن با بچه😞
اونا یادشون میرف ولی اثرش تا الان هم روی روح من مونده .
سعی کنیم پیش بچه ها دعوا نکنیم
من خیلی استرس کشیدم از این قضیه
مامان من یه بار وقتی سیزده سالم بود یواشکی آرایش کردم ولی سر رسید و مچمو گرفت، دعوام کرد گفت فکر کردی اگه به خودت اینا رو بمالی خوشگل میشی؟ خیلی لبای خوشگلی داری رنگشونم می کنی؟
تا همین لحظه هیچ وقت از چهره م راضی نبودم، حتی با این که هر جا می رم ازم تعریف می کنن فکر می کنم زشتم
پدر و مادر سخت گیر بچه های کمال گرا ب وجود میارن
ب بچها اعتماد ب نفس بدیم ی جوری ک اگ زشتم باشن خودشونو زیبا تصور کنن
بین بچه هاتون فرق نذارید
پسر‌دوستیشون
اینکه از بچگی یجوری حرف میزدن انگار پسر فقط مهمه روی روح وروان منم خیلی اثر گذاشت
کلا همیشه خییییلی تک بُعدی و سختگیر بودن و حرف حرفِ خودشون بود مخالفانشونم اصن قبول نداشتن
سرهمین قضیه وقتی اشتباهی میکردم، واسه پنهان کردنش واسه اینک نفهمن سرزنشم نکنن هزارتا اشتباه دیگه میکردم و اون مسئله به یه فاجعه تبدیل میشد در نهایت🚶🏻♀️
