فقط بلده دم به دقیقه بگه مگه گشنه موندید و فلان.فکر میکنه ما حیوونیم ک فقط منت گرسنه نبودنمون رو سرمون میذاره.همممه جوره ب خانوادش احترام گذاشتم.تو سختی ها و مریضی ها پیششون بودم اما همیشه من عروس بده بودم.کسی بودم ک هیچوقت براشون ارزش نداشتم چون شوهرم بهم ارزش نداد.هیچوقت آدم حسابم نکرد که بقیه هم بکنن.خیلی عصبی و داغونم.باردارم هستم انقدر گریه کردم و حرص خوردم نفسم بالا نمیاد
کسی رو برا درد و دل نداشتم.دلم خواست به شماها دردمو بگم.که راهی هست ک منم یه روزی ارزش دار بشم.که شوهرم آدم حسابم کنه؟
باور کن منم کم و بیش همینم
تازه از تو بدتر الان پسرم سه سالشه
از،پنج ماهگی بچه م
شوهرم خونه س
تمام خرج و برج زندگی از مال من هست
خودم دارم ارث و میراث پدری
یعنی بگم این مرد اصلا نمیفهمه یه جوراب از،پول خودش بخره چقدر فرق میکنه برام تا از،مال خودم
عزیزم به خاطر بارداری بیشتر از قبل عصبانی هستی
باهاش صحبت کن
شوهر منم همینه فایده نداره از اول عادتشون دادیم الان ازمون طلب دارن.
الان میدونی دلیل زیر حرف زدنش چی میتونه باشه ،،دوتا چیزو مثال زدی ،هر دوبارشم گفتی شوهرم جلو خونوادش قول داده و بعد عملی نکرده ،چرا ب این فکر نکردی که شاید خودش دوس داشته خانوادش جلوشو گرفتن ،چرا روشتو عوض نمیکنی
کوبیدن و ساختن رو درک نمیکنم مدام دستکاری کردن صورت که بدتر آدما رو بیریخت میکنه حالا اگر میگفتی خیلی میرسن ب پوستشون و لباساشون ی چیزی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز