،😰😰😰😰😰😰😰
ولی چیزی وجود داره به اسم امید
که باهاش میشه اون نخ رو دوباره بعد پارگی دوباره گره زد
چرا اینقدر حققق بود مثل اینه که از زبون خودم نوشته شده باشه
ول خب کیه که بفهمه
ببین همون پلاکارد دستت بگیری رو پیشونیت تتوش کنی
یا روی یه تابولی تبلیغاتی وسط اوتوبان بزنیش فایده نداره
من تو شرایط خیلی بدی بودم و هستم تنها به خودم و توانایی هام برای نجات از باطلاقی که توش هستم تکیه و اعتماد و امید بستم و امیدوارم خدا واقعا پشتم و خالی نکنه و این نوری کم سوی امید رو تو دلم خواموش نکنه اما خودم با آرامش با فریاد با گریه و با هر روشی که فکرش رو بکنی سعی کردم این هارو به اطرافیانم بفهمونم و بعد از نزدیک به ۱۰ سال به این نتیجه رسیدم که در این جهان پهناور هیچکس و مطلقا هیچکس نمیتونه مشکلات کس دیگه ای رو درک کنه حتا اگر هزار سال با کفش های هم دیگه راه بریم چون ظرفیتهامون خیلی باهم دیگه متفاوته
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز