از کودکیم مثل چی درس خوندم اهل کارای اشتباه نبودم
فرزند خوب خانواده بودم
اهل رفیق و دوست پسر و اینا نبودم
سعی کردم خد ا رو داشته باشم
منو و شوهرم هیچکدوم اهل مواد و روابط ناجور و ..نبودیم
بچه هامون رو رو تربیتشون حساسیم
به اقوام احترام میزاریم با همه محترمانه رفتار میکنیم
تفریح و خرج و زندگیمونم به راهه
سعی و تلاشم و شکوفایی استعدادامونم سرلوحه زندگیمونه
اما نه زندگیمون به جایی رسید نه حوصله و اعصاب داریم نه دلخوشی نه ارامش
ما که راهمون رو درست رفتیم ماکه خطایی نداشتیم پس چرا هر روز یه مشکل هرروز یه اعصاب خوردی ؟؟؟
