اگر بیان که حتما خوشحال میشم
نیان، یه مقدار توی ذوقم میخوره فقط 🥴که اونم بعدا با خودم کنار میام
اینکه بخوام تلافی کنم، سرسنگین شم، فکر کنم مشکلی با من داشتن و..نه اصلا.
جدی میگم بهت، مدتهاست پذیرفتم که من نمیتونم هیچکس رو به هیچ کاری وادار کنم، در ثانی از کل شرایط یک آدم خبر ندارم که چرا یک تصمیم رو گرفته.
اگر اون کسی که نیومده توی شرایط مشابه قرار بگیره به حس و حالم توی اون لحظه نگاه میکنم، حتی شاید رفتم دیدنش، نه برای اینکه خجالتزدهش کنم یا بگم من آدم خوبیم، نه، فقط چون با خودم اینطوری تصمیم گرفتم که اینطوری حالم بهتره.
رها کن عزیز
واقعا مهم نیست، مهم اینه که سلامتیت رو به دست آوردی.
امیدوارم روزبروز بهتر باشی.