چ حسی بتون دست میداد و چکار می کردین اگه شوهرتون

اخه ی طوری گفت 

فکر کردم ب ایشون چیزی نمی‌ده

و اینکه آگاهانه این زندگی رو انتخاب میکنن و میدونن ولی میگن میریم بچه طرف رو حذف میکنیم

درمورد خانوادش تاحدودی حق داری ولی درمورد پسرش هیچ حقی نداری

دقیقا به اندازه ی تو، شوهرت درمقابل اون بچه مسئوله،چشاتونو قبل از ازدواج با مرد بچه دار باز کنید واز عقلتون کار بکشید،باتشکر🙄

شوهرتون یاد گرفته که از هیچ کس انتظار نداشته باشه ولی مشکل همه رو حل کنه.چون تو بچگی به قدر کافی بهش توجه نشده ناخوداگاه دیگه رو کسی حساب نمیکنه.

خودشون عذاب میکشن فقط 

نباید با مرد بچه دار ازدواج میکردی

با همسرتون صحبت کن شما 

مثلا ماهانه پنجاه میلیون درآمد داره 

بگو این وجه برای اقساطمون 

این مقدار برای پسرمون 

این مقدار برای مخارج منزل 

این مقدار پس انداز 

چون دوست داره ماهی یکی دو تومن هم چهار تا کیسه خرید برای مادرش داشته باشه چه اشکال داره 

بسته به میزان درامدتون برنامه ریزی داشته باشید 

با دعوا و بحث و ناراحتی تنها شما یک آدم غر غرو و بی اعتماد می‌شید 

با زبون خوش همه چیز را حل کنید 

باهاش جدی بحث کن بهش بفهمون داره از حق تو میگیره میده به خونوادش 

اصلا کوتاه نیا تو این مورد

تاپیک قبلیت خوندم گفتی زیاد برات خرج نمیکنه و 5 تومن اینا میده بهت

با پسرش کاری نداشته باش اون وظیفشه

اما هرچقد ب خونواذش میده سخت بگبر بگو منم همون قدر میخوام زیاااد خرج کن زیاد ازش پول بگیر هرچند از اگل باید این کارو میکردی بهش میفهموندی خرجت بالاس انا الانم دیر نشده بگو حق منو داری میدی ب خونوادت باید منو تامین کنی 

مثلا از خوبی های همسرم بیشترتعریف میکنم، میگم خیلی خوبه که مسئولیت پذیری، خیلی خوبه که هوای من و بچهارو داری، از نظر جسمی و جنسی و شکمی بیشتربهش میرسم ، غر نمیزنم ، بیشتر درکش میکنم ، اگه از کوره دررفتم و حرفی زدم بعدش حتما معذرت خواهی کیکنم و ازدلش در میارم و کنارش دائم از پیشرفت های بیشترش حرف میزنم ، از اینکه اینده روشن پیش رو داره اگه افراط و تفریط نکنه ، اگه تعادل داشته باشه ، ی وقتهایی هم خودم بهش پیشنهاد میدم ک ب خانوادش کمک کنیم ی جورایی میذارم احساس قدرت کنه ولی کنارش کنترلش میکنم ....اینکار نیاز ب زمان زیادی داره