من نوجوون بودم و شک کرده بودم و همش عذاب وجدان که چرا شک کردم ،گریه ،زاری ،افسردگی گرفتم بعد یه سخنرانی از حاج آقا قرائتی دیدم که میگفت ،شک کردن بد نیست اتفاقا لازمه ،برطرف نکردنش بده
تقلید کورکورانه و اینکه بگی من مسلمانم چون پدر و مادرم مسلمانند بده ،ولی چه اشکال داره گاهی انسان بالاخره شک میکنه بعد مراجعه میکنه به قرآن ،روایات ،به روحانیون و بالاخره شکش را برطرف میکنه ولی اینکه تو حالت شک و تردید بمونی بد هست