کیا از دیوونه شدن میترسن

تا حالا به این فکر نکردم

وای اره اتفاقا دیشب داشتم بهش فکر میکردم همش میگم نکنه ی روز از خود بی خود بشم کار عجیبی کنم

آره متاسفانه.ولی بیشتر تو خونه بودم معمولا بعد از دعوای با همسر یا فکروخیالای بعدش و فشار روانی که تو اون مدت تحمل میکنم گاهی ازین فکرامیکنم

اگه خیلی حاد باشه مشکل ماوراییه

ببین متاسفانه اختلالات روانی ومشکلات اعصاب و روان بالاخره یه ریشه ی ارثی ژنتیکی داره.ینی مثه یه بذر می مونه.از نسل‌های قبلی یا حتی نزدیکتر پدرمادریا یه نسل قبلشون منتظره تا یه زمین مستعد پیداکنه و تو اون زمین رشد کنه.ماها زمین هستیم.ممکنه تو بچه های یه خانواده از ۳یا۴نفر ۱نفر زمین مناسب باشه و بععععله...اون اختلال رشد کنه 

باحاه که...🤣

بچه تر ک بودم حدودای راهنمایی اینا درس میخوندم تو خونه تنهایی بامامانم اینا جایی نمیرفتم،یا کتابی چیزی میخوندم طولانی مدت مامانم گاهی میترسیدو یه دختری رو تو فامیلای بابام مثال میزد که توباور عوام اینقد تو خونه نشسته درس خونده مشاعرشو از دست داده.منم گاهی تو تنهایی ازین فکرامیومد سراغم ک نکنه دیوونه بشم.

متاسفانه دوتا دختر تو اقوام دور پدری داریم که همه میگن نمیدونن یهویی چی شده که اینا حال طبیعی شونو از دست دادن.تولامپ آدم میدیدن با خودشون حرف میزدن یهو خیره میشدن جایی و تا ساعتها هیچی نمیگفتن.دوتاشونم قبلش خیییلی باهوش و درس خون بودن  :/