نشدم
هیچوقت
حتی وقتی که به وضوح ضعیف بودم
حتی وقتی که رسما و علنا و کتبا شکست خورده بودمو پاشو امضا کرده بودم!
من هیچوقت از خودم دست نکشیدم
همیشه میدونستم یه جایی تهه قلبم اون آدمه قوی و موفق و شاد هنوزم زنده اس
و هنوزم نورش داره تو قلبم سوسو میزنه!
من ممکنه حتی قبل از اینکه شرو کرده باشم، ممکنه نجنگیده شکست خورده باشم
ممکنه حتی از دور اینطور به نظر بیاد که رسیدم تهه خط و این پایانه منه
و حتی ممکنه بین صد نفر آدمی که میشناسم هر صد نفرشون مطمعن باشن که دیگه هیچ امیدی بهم نیست...
اما من
من دو نفرو هنوز دارم
من با لشکر دو نفرم
هنوزم پر از امید و اعتمادم
اعتماد به خودم
اعتماد به اون
حتی اگه ساکت باشم
حتی اگه ساکت باشه
خودم و خدام!
خوب میدونیم
که من کی ام و چه کارایی ازم برمیاد
که من کی ام و چقدر قوی ام
که من میرسم
میبینم
میخندم!
مهم نیست که فقط 177 روز و 2 ساعت به کنکور مونده
کنکور
تنها مسیریه که برام باقی مونده
برای ادامه دادن به زندگی
برای نفس کشیدن
برای زندگی کردن
این تنها راهیه که دارم
من از دستش نمیدم
امروز
هر طور که شده
به هر قیمتی که شده
این تاریکی چندین ساله رو از بین میبرم
ایمان دارم
که میرسم
که می بینم
که میخندم
که سال بعد همین موقع
همونجایی ام
که باید باشم!