بخدا سردرگمم
نمیدونم چیکار کنم
فقط از لطف و مهربونی
سنس هم زیاد نیست ۶۰ سالشه شوهرش و زودی از دست داد
چون بچگی‌بهم محبت کرد منم می‌خوام جبران کنم
اما خیلی دارم اذیت میشم خیلی
یکی از خاله هام امشب گفت ت تابستون دیگه برو خونه بچه مامان منی مگه؟
گفتم تابستون ها برم خونه ت اینجا می‌خوابی یا شوهرت کدومتون؟
نمیدونم فقط منم دلم میسوزه برای آدما..
پرستار که فقط برای کارهای خدماتی نیست گاهی وقت ها یه نفر بهش حقوق می دن که کنار یه سالمند زندگی کنه و شبانه روز مواظب و همدمش باشه
ما یه همسایه داشتیم مسن بود بعد یه پرستار بود که کنارش زندگی می کرد
وااا
این چه وضعشههه
تو موندی چرا خانوادت اجازه داد!
یعنی هیبچکس نمیاد ؟ خب نوبتی برن
یا تنها بمونه
یا اون بیاد خونه شما
تو دلسوز نیستی . فداکاری . این کار تو اشتباهه . خودتو نباید فدا کنی . اگر به تو محبت کرده به بقیه هم محبت کرده . وظیفه ی تو یکی دو روز سر زدن در هفته س . خیلی بخوای از خودگذشتگی کنی دو شب در هفته اونجا بمونی که شب ها تنهایی نترسه . بقیه ش وظیفه ی بقیه بچه هاشه . حسادتشونو از الآن میتونی احساس کنی .
