من ميدونم يه اشتباه خيلى بزرگى تو رفتارم هس كه باعث شده شوهرم اينجورى شه ، يكسال و دوماهه ازدواج كرديم بچها باور كنيد امكان نداره يه چيزى رو بخام ازش و غر نزنه و تهش برام جور نكنه واقعا به حدى رسيدم كه اون حس فراهم كردن و مسئوليت پذيرى نسبت به خودم رو ازش نميگيرم سر هر چيزى بايد بحث كنم باش تهشم برام نميگيره فاميل و اطرافيان ما به لباس خيلى خيلى اهميت ميدن بعد از اول ازدواجم تا الان خدا شاهده از پولايه خودش هيچ لباسى براى خودم نگرفتم امروز بهش گفتم يه پيرهن مشكى براى روضه ميخام لباسام خيلى تكرارى شده ديگه شروع كرد غر غر كردن كه اين همه لباس اين همه فلان ( كلا دو تا پيرهنه كه همونارو كلى پوشيدم ) تهشم گف نميگيرم واقعا يه حس بدى ازش گرفتم مگه زندگى چند باره كه ادم تو ارامش نباشه ؟؟ شب كه اومد خونه وسايل گرفته بود شام درست كنم ( شام مورد علاقش بود ) گف ببين من چقدر برات چيز ميز ميگيرم ولى قدر دونى نميكنى اومدم بهش بگم سر چيزايي كه دوست دارى خوب بلدى خرج كنى ولى دهنمو بستم تو اين زندگى نه در امدى دارم نه پدرى نه حاميي چيكار كنم اخه مگه ميشه كل زندگيمو اينجورى بگذرونم
در امد زيادى نداره نميدونم اصلا چقدره در امدش ولى تو اين يسال حتى يبار يك تومن زير دستش نبود ؟؟ هر گفتم جيبش خالى بود ؟؟
باید ماهیانه بهت بده برو شکایت کن بگو نفقه نمیده بهم
بنظرم مستقل شو کار کن و هر چیزی میخوای بخر و بچزونش
متاسفانه شوهر شما خسیسه
پدر منم همینه و تو این ۲۲ سال هیچ تغییری نکرده
شاید واقعا نداره
چرا باش صحبت نمیکنی پولی بت بده؟؟؟؟؟همونو جم کنی؟
الهی عزیزم درکت میکنم شوهر منم یه مدتی اینجوری بود
ولی من ب زور میگرفتم ازش
بخواه اما بدون ضعف و ناله
یا ازش پول بیشتری بگیر برا خودت خرج کن
واینکه اره سخته مردی که خرج نکنه حق داری
پاشو برو سرکار که بتونی خودت برای پولت تصمیم بگیری
اون شوهر هم اگر برای کار خونه دو بار پول کارگر بده می فهمه که شما هم تو درآمد زایی خونه نقش داری. پس حق داری برای خرج کردنش هم تصمیم بگیری.
اول زندگی
بعد هم باید ابراز نیاز کنی
یه جوری که حس کنه واقعا نداری و لازم داری تا برات بخره
سوم هم اینکه حتما یه منبع درآمد برای خودت پیدا کن
ماهانه بهتون پول نمیده تو جیبی؟؟ حالا هر چند کم
نه نمیشه ایشون موظفه شما هرموقع لباس نیاز داری واست فراهم کنه اگرم خسیسه و چاره ای نیس دیگه مجبوری خودتم بری سرکار درآمد داشته باشی