واقعا نمیدونم بچمو نگه دارم یا نه

نه شما زن نشدی که مادر بشی خواسته های شما مهمترن تا جایی که به کسی اسیب نزنن وقتی که خواسته های شما تبدیل میشن به مجوزی برای قتل یه موجود زنده یعنی باید دوباره دربارشون فکر کرد این که اون بوه به هر دلیلی توی بدن شما شکل گرفته و داره بزرگ میشه دلیل بر این نیست که شما صاحب اون بچه هستید و میتونید برای موجودیتش تصمیم بگیرین 

این رابطه خواسته های ما و حقوق دیگران یه طیفه و جالب اینه که عمده جنایتکارای بزرگ دو سر این طیف قرار گرفتن یا صرفا خودشون رو توی الویت قرار دادن یا صرفا دیگران رو در هر دو حال فقط توجیحات متفاوتی برای عملکرد یکسانشون داشتن «خودخواهی»

گه گاه خبرایی رو میشنویم مبنی بر این که یه مادر دوتا بچه خودشو یا با بی مسئولیتی کامل رها کرد یا کشت عصبانی میشیم اما وقتی خشمگین تر میشیم که با ارامش تمام و بدون ذره ای عذاب وجدان برمیگرده میگه نمیتونستم با وجود اون بچه اسوده زندگی کنم برای خیلی چیزا مانعم بود 

کار مادری که بچه توی رحمشو با این عناوین میکشه اصلا متفاوت نیست میدونید چرا چون این بچه به مراتب بی دفاع تر و نیازمند تر از بچه ایه که متولد شده 

خواسته های شما قطعا توی الویته اما تا وقتی که یه موجود سرشار از نیاز در نتیجه مستقیم کار خودتون به وجود نیومده باشه من کاری با دین و مذهب ندارم بحثم کاملا انسانیه هر کاری پیامدی داره و هر پیامدی مسئولیتی 

ضمن این که قتلم مثل باقی کارا فقط اولش سخته هیچ تضمینی نیست ادمی که تونسته به غریزه مادری خودش چیزی که اساسا تحت کنترل نیست و قدرت و قدمتی به اندازه تاریخ و بقای حیوانی بشر توی طبیعت داره غلبه کنه خیلی راحت تر میتونه به اخلاقیات و باید و نباید های قراردادی بین ادما غلبه کنه و اونا رو زیر پا بزاره

شما خوب صحبت میکنی اما راستش موضوع رو درست درک نکردی

دقیقن چیزی که خودت گفتی مادری که دوتا بچشو ول میکنه یا میکشه بخاطر اینکه نمیخاستتش

با موردی به اسم سقط که تو همه کشور ها قانونیه فرق داره 

یه تیکه گوشت که به رگ های تو وصله فرق داره با ادمی که بدنیا اومده 

من راستش تعجبی نمیکنم از این حرفا به ماها یاد دادن کشتزار باشیم و عامل زاییش اینکه خودمون چی میخایم مهم نیست 

چون اولا ما زن هستیم 

دوما تو خاورمیانه بدنیا اومدیم 

برو بخون این دختر اماده بچه داشتن نیست روحی و جسمی و ذهنی تو فشاره

من خودم اووووج مشکلاتم خداخواسته باردار شدم 

ولی نگهش داشتم هفته دیگه هم زایمانه 

مشکلات منم دست کمی نداره

سلام گلم..مبارکت باشه..سنت که خیلی خوبه..دوست من ۲۸ باردار شده بود دکتر گفته بود چرا این قدر دیر اوردی..توانایی و قوه جوانی رو داری‌ چرا نتونی..بارداری تو سنای بالا سخته

ممنونم اما لازمه یه توضیح مختصری بدم شما میگید قانون منم عرض کردم قانون جزو همون باید و نباید های قراردادی بین ادماست شماهم دارید از همین دیدگاه به موضوع نگاه میکنید

 بررسی زندگی و مرگ و فراتر از اون مختار دونستن خودمون برای تعیین زندگی و مرگ کسی چیزی بیش قانون میطلبه 

شما درباره امادگی صحبت کردید درباره فشار صحبت کردید حالا من اینو بهتون میگم اگر ادم بالغ اینقدر تحت فشاره فکر کنید اون موجود سرشار از نیاز داره وه فشاری رو تحمل میکنه پیچیدگی این یه تیکه گوشتی که شما میفرمایید اینقدر زیاده که خودمونم نمیدونم چطور شکل میگیره این که چه هوشی فراتر از ما داره بهش فرمان تقسیم و تکثیر و رشد میده طبیعت خیلی هوشمنده بیشترین انرژی رو صرف مهمترین اصول مربتبط با بقا میکنه هر چقدر محمتر پیچیده تر هرچه قدر مهمتر باشه بیشتر از دایره اختیار و انتخاب بشر خارج میشه

در نهایت باید بگم قانون در بسیاری از موارد ناقص ضعیف و صرفا پاک کننده صورت مسئله ست برای حفظ نظم حدودی توی یه اجتماع 

شما نه از جنبه اسمانی به قضیه نگاه میکنید نه از جنبه بقا طبیعت و حیوانیت بلکه دارید از سطحی ترین غیر قابل اعتماد ترین و نسبی ترین جنبه یعنی قانون به موضوع نگاه میکنید البته مه محترمه و اصلا قصد توهین یا زیرسوال بردن چهارچوب فکریتون رو ندارم فقط دارم میگم به قطعی ترین اتفاق طبیعت یعنی تولد نمیتونیم با نسبی ترین عینک یعنی قانون نگاه کنیم و چیزی که شما اسمشو میزارید یه تیکه گوشت گاهی سروشت جوامع رو توی تاریخ تغییر داده و من و شما کوچکتر از این هستیم که بخوایم برای سرنوشت دیگران انتخاب کنیم با توجه به این مه حتی درمورد خودمون هم توی انتخاب محدودیت داریم

اینم یه انتخابه 

امیدارم بچتون به سلامتی به دنیا بیاد ✨

مرسی گلم ممنونم

نه بابا ننداز

من الان تو مطب زنان هستم 

بیا اینجا ببین چیکار میکنن برای یه بچه 

که الان تو نمیخوایش😢

دیره عشقم؟؟؟

من ۲۴ ازدواج کردم.

فوبیاسختی داشتم می ترسیدم مادرخوبی نباشم دسته آخر یکی ۳۲ یکی ۳۵ فرزنددارشدم. خیلی مجرب بودم.

برای هرچیز راه داشتم. ناامید نمی،شدم. علائم هرچیز،رو می فهمیدم وراضیم.

این هم بگم بچه ضمن تحصیل مادر خیلی آسیب می،بینه بهتره بعد اتمام درس،فرزنددارشد.

دیدگ بچه هاموقع امتحانات و تحقیقات و...کارهای علمی تنهامینونن درحالیکه تحصیل هم برای بانوان ضروریه و برای اجتماع لازم

منم گاهی،می ترسم اینجا

یک چیزهایی مدتها ذهنم رو مشغول می کنه

گاهی حس ناامنی پیدامی کنم

دراجتماع

امیدوارم نمونه اجتماع نباشه چون ازکشکرهای،مجاورهم عضو میشن

البته منظورم استارترعزیزنیست

راستش زیادی زود باردار شدی.باید بشینی خوب فکر کنی.

همسرت رو خوب میشنسی؟

شرایط مالیت اکی هست؟

شرایط روحی خودت؟

برنامه ها و اهدافت؟ مثلا اگر کنکور داری یا تازه قبول شدی خب باید فکر کنی.

اینم بدون اولش که میفهمی ناخاسته بارداری، شوک میشی،یکم بخودت زمان بده. یکی دو هفته خوب ارزیابی کن و با همسرت صحبت کن.

به حرفای چرت اینجام گوش نده، هیچکس مسئولیت سقط یا نکهداشتن این بچه رو بجز شما و همسرت نداره.

مثلا ما که مسافراتای دوتایی رو تجربه کردیم چه گلی به سرمون زدیم،همه کارامونو کردیم همه دورامونو زدیم بعد اومدیم اقدام کردیم نشد،الان ۶ سال گذشته،همچی طبق خواسته ما پیش نمیره دوست عزیز

ایشالا نی نی دار شید🥲

ولی من دلیلم بیشتر سر اینه که ایشون تازه ازدواج کرده 

خیلیا تازه بعد دوسال میفهمن رفتار شوهرشون بده

بچه نداشته باشه میتونن جدا شن

بچه باشه نه 

زندگی هر دوشونم جهنم میشه

تو یه جمله بهت میگم

بد میبینی اکه بندازی بچه رو

خدا شاهده به تک تک مقدسات قسم تک تک کسایی که دورم سقط عمد داشتن و بچه ی سالمشونو کشتن رنگ خوشی و ندیدن تو زندگیشون...

به خود خدا که به هیچ جا نمیرسی با کشتن بچه

آروم باش به خدا پناه ببر از ائمه کمک بگیر

ببین من مخالف سقط نیستم اینو میگم جبهه نگیری

گناه و اینارم قبول ندارم به نظرم گناه به دنیا اومدن بچه ای ک مادرش نمیخپاد بیشتر از سقطه

ولی چنتا چیز میخوام بت بگم

من خودم با برنامه ریزی و امادگی حامله شذم بازممم تمام این افکار وحشتناک تورو داشتم ک اره افسرده میشم از شوهرم دور میشم رابطه جنسیم خراب میشه از همسن هام عقب میوفتم

هم خودم خواستم هم ترسیده بودم خیلی زیاذ

من میفممت

به خدا دیروز ب شوهرم گفتم نکنه اشتباه کردیم زود بچه اوردیم 

۶ سال از ازدواجم میگذره

ینی میگم این فکرا هنوز هست

طبیعی وقتی تو موقعیتی هستی ک تالا تجربش نکردی معلومه ترس دارع اونم سه ماهه اول با حال خراب ک هر لحظه میگی چ غلطی کردم

ولی میدونی ب چی ایمان دارم ک خدا و جهان هستی میدونن بهترین تایم برای بچه دار شدن ما کیه

بهترین اتفاق برای زندگی ما چیه

یکی صلاحشه دیر بچه بش میده یکی زود

به یکی ۴ تا پسر ضلاحشه میده یکی ۴ تا دختر 

منو تو صلاحمون نمیدونیم ولی وقتی جهان هستی بت فرزندی داده حتما حتما صلاحت بوده شک نکن 

خدا و جهان هستی بد برای کسی رقم نمیزنن

باور کن بهترین اتفاق ممکن برات این بوده

خدا میدونه میتونی از پسش بر بیای هم درس بخونی هم کار کنی

وقتی بخپای میشه هزار نفر کردن

فکر کردی الان میرفتی سر کار چند سال دیک باردار میشدی میتونستی برگردی سر همون کار

من الان شک دارم سال دیگ شرکت باهم قرارداد ببنده ۴ سالم هست ک همینجام

این چیزا معلوم نمیکنه چی درسته چی غلط

وقتی بی دردسر باردار شدی باید سجده کنی

اینقدر هستن خانوم هایی مه هر ماه ک میبینن باردار نشدن میمیرن زنده میشن 

مطمئن باش سقط کنی پشیمون میشی من خود مامانم بچه اخرش رو سقط کرد چون ناخواسته بود ولی بعد مصرف قرصا

ی جوری زجه میزد و‌ پشیمون شده بود انگار بعد ده سال تلاش حامله شده بود

سقط کنی پشیمون میشی شک نکن

سقط کنی معلوم نیست کی باردار شی یا کلا خدای نکرده  نشی به این موارد هم فکر کن ببین ریسک کدوم کمتره

باور داشته باش خدا برات بد نمیخواد وقتش بوده

اگ انگیزه داشته باشی در کنار فرزند میتونی ب بقیه هدف هات برسی

ولی در اخر اگر فکر میکنی شوهرت مرد زندگیه نگه دار اگر مشکل داری بنداز