باورتون میشه؟بعد چندین ماه میگم بریم خونه ی پدرم میگه برم چیکار کنم!! بعد همین مرتیکه از وقتی و باباش مرده پنجاه روز منو علاف خودش کرده بود و کلفت خونه ی ننش هرروز اونجا بودم کاراشون رو میکردم آخرم شوهرم طلبکار بود.مبخوام دیگه از این به بعد نرم خونه ی مادرش بگم اگه خونه ی پدرم رفتی منم خونه‌ی مادرت میرم نری نه .البته من از خانوادم پونصد کیلومتر یعنی پنج ساعت دورم همیشه هم تنها میرم چون با من نمیاد بعد جاریام همه با شوهرتون میرم چندروزی میمونن و برمیگردن
خوب میکنی
تو هم نرو
جاری رو مقایسه نکن
روی زندگی خودت تمرکز کن ببین قلق همسرت رو پیدا میکنی؟
عات نیومدنش رو پیدا کن و رفعش کن
سعی کن نرم بهش بفهمونی نیاز داری همراهت باشه وقتی برای سر زدن به خانوادت میری
دقیقا
مقابله به مثل
اول منطقی باهاش صحبت کن
اگه قبول نکرد و درست نشد
توام مثل خودش رفتار کن نرو خونه مامانش
میفهمم ولی زندگی تون ارزش تلاش داره
نمیگم راه بیا باهاش
میگم راه رو نشونش بده اونم باهات راه بیاد
بشین منطقی باهاش صحبت کن
یه وقتی که هر دو ارومید خیلی مهربون بپرس چیزی توی خونه ی شما اذیتش میکنه که نمیاد؟ علتش رو توی یه صحبت آروم پیدا کن
یا بهش بگو اومدنش باعث دلگرمیته بگو نیاز داری بهش تکیه کنی. مخصوصا وقتی میری خونه بودنش باعث میشه دلت قرص بشه
میدونی منظورم چیه؟
حس خوب بده تا حس خوب بگیری
حق داری عزیزم ولی اقایون اکثرا لجبازن لج کنس بدترمیشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز