؟؟؟
۲ساله عقد کردم
قبلاً یه دلخوری هایی پیش اومده بینمون
که هم تقصیر من بود هم اون ولی بیشتر اون
میخوام کاری کنم اون دعواهارو فراموش کنیم
صمیمیت بینمون بیشتر بشه
توروخدا راهکار بدید خیلی دارم عذاب میکشم
به خاطر دخالت های خانواده اش منو شوهرم ازهم دور شدیم
هیچوقت مادرشوهرمو نمیبخشم مثل مار میمونه
پیشش،غیبت نکن بهش امید بده لبخند بزن براش التماد به نفس مهمه
اول از همه باید حتی الکی شده با خانوادش خوب باشی ..فکر کنه که اوکی هستی با خانوادش..خوش رفتار و خوشگل در عین حال نچسب بهش بزار خودش دوباره احساس کشش شدید پیدا میکنه ..از نظر رفتاری اول سعی کن خودتم کینه هاتو بریزی دور انگاری خودتم هنوز کینه داری
مردا ذاتا کاری به خوب بودن یا بد بودن زن کنارشون ندارن وقتی باهاش میمونن و پیششون آرامش دارن که از طرف زن تایید بشن و اون زن کارها و تلاشها و رفتارهاشونو تحسین بکنه و برخورد نکنه در مقابل اشتباهاتشون ، اینجوری میشه که احساس امنیت میکنن و میمونن
پس نتیجه میگیریم که هرچقد خشکل باشی کدبانوباشی پولدارباشی اصن دکتر باشی به چشمشون هیچی نیستی ولی گند کاریا و بد اخلاقیاشونو تحسین و تایید بکنی ملکه میشی ملکه!
افتاد؟؟
من هم تو سن کم ازدواج کردم دوسال اول سر اینکه با خانواده شریک بودیم کلی دعوا داشتیم هیچ وقت دوست نداشت بیاد خونه الان خونمون جدا شده چند ماه واقعاهم من ب آرامش رسیدم هم شوهرم دیگه مادر شوهرم هر کاری بکنه پیش شوهرم نمی‌گم و اینطوری هر دوتامون پیش هم آرامش داریم
ازین ببعد اینکارو بکن ببین چقد رفتار و اخلاقش فرق میکنه
مثلا تو جمع از کاراش تعریف کن بلند بگو که بشنوه مثلا جلو خونوادت بگو خرید میوه اش حرف نداره انگاری از روی پوست توشو میبینه یا بگو دست به اچاره و فنیش خیلی خوبه
یا چیزی خرید حتی برا خودش بگو سلیقت خیلی خوبه دوست دارم
یا بگو هیکلت خیلی خوبه دوست دارم یا هرچی که میبینی هر کاری کرد بگو
