طوری شده بود که برای مامانش میخرید به من نمیگفت درحالی که من قبلش چون مدام ناله میکرد از بی پولی بهش گفته بودم حالا دستت خالیه توقعی ندارم
عادتش شده بود کلا تولدا و روز زن رو بپیچونه
منم از وقتی میرم سرکار برای مامان خودم میخرم بهش هیچی نمیگم
خیلی خیلی خیلی خیلی برای هدیه خریدن ضعیفه واقعا انگار کار خیلی سنگینیه براش
دیگه اصلا برام مهم نیست دقیقا مثل خودش رفتار میکنم
کلا بجای اینکه یه تحلیل و بررسی کلی و جامع از زندگی ات و شوهرت داشته باشی، چسبیدی به حاشیه های زندگی ات و اسمش هم میزاری برگ برنده!
الان شما دست بزن و مرتب پول تو جیبی ندادن و توهین و محدودیت و بی اعتقادی و بی فرهنگی و پارانوئید شوهرت رو گذاشتی کنار و نمیبینی، اون وقت گیر دادی به فالوی جاری و کادوی روز زن. نه اینکه اینها مهم نباشه، قطعاً هست، ولی ظاهراً مسائل بزرگتری وجود داره و اگه اون مسائل حاشیه‌ای رو به عنوان برگ برنده ازش استفاده کنی و دنبالش رو بگیری، ته تهش چیز خاصی نصیبت نمیشه.....
بعد هم میگی شوهرم خوبی هایی هم داره، مثلا گل و شیرینی و رستوران و.....!
کلا اگه دلت واسه عمر و جوونی ات میسوزه، باید یه فکر اساسی کنی و خودتو گول نزنی و توجیه نکنی.
آیا همه ی عمر میتونی به این آقا تکیه کنی؟ آیا امنیت روانی و جانی و مالی داری در کنارش؟ آیا پدر خوب و الگو و مطمئنی میتونه واسه بچه های آینده ات باشه؟
آیا به بلوغ فکری و استقلال رسیده؟
آیا میتونی روی آبرو و شخصیتش حساب باز کنی؟
آیا اگه زمان بیشتری بگذره و یه اقداماتی واسه زندگی ات انجام بدی ممکنه اوضاع خوب و قابل قبول بشه؟ .......
.
.
.
.
.
این سوالات رو بدون در نظر گرفتن دلبستگی ها و وابستگی هات به همسرت، خودت از خودت بپرس و نیازی هم نیست به کسی جواب بدی، بلکه خودت به خودت جواب بده.
اینقدر دیدگاهت به زندگی سطحی نباشه که فقط هر سال موقع کادوهای روز مادر، یادت میفته که عه! این چه کادوییه! من که میخام طلاق بگیرم!
یعنی اگه به صورت اتفاقی شوهرت کادوی خیلی عالی واسه مامانت بخره، دیگه به طلاق فکر نمی کنی؟! مگه ملاک تصمیم گیری در زندگی، این چیزاست؟
در ضمن گل و شیرینی و رستوران، مواردی نیستند که سنگ بنای یک عمر زندگی تو بر اساس اینها بگذاری و پیش ببری.
اره درست میگی من دوسال ه دارم فکر میکنم ب این مسائل ودرباره ب ایم نتیجه میرسم ک باید طلاق بگیرم چون این مرد تهدتهش زن رو مثل ی کولفت میدونه بی احترامی هاش زیاده شاید تو ظاهر نشون نده اما اصلا برا جنس زن احترام‌قائل نیس بارها بهم گفته تو ی زنی من مرد هستم باید تو رو چک کنم یا هربار تو بحث میگه زن مثل یک سگ ه (ببخشید ک آنقدر روک میگم) میگه همینکه بهش یچیزی گفتی باید پارس کنه ..
ب شدت آدم عقده ای هس من بخاطر وضع مالی ش حتی یبارم ب روش نیاوردم اما اون مدام میگه خونوادت فلانن توهین های اساسی . چرا ؟چون پدرم وضع مالیش خوب بوده و ب خونوادم هرکدوم ی واحد داده اونوقت خونواده پدریش سر ی خونه مدام دوام دارن
بهش بارها گفتم چرا مقایسه میکنی مگ من تا حالا گفتم چی کمه تو زندگی چی زیاده
بعد ک میبینی حرفم منطقی ه میگ اصلا دوس دارم بالاخره گفته باشم فکر نکنی خبریه
خیلی زوره آدم با بداخلاقی و نداریش سر کنه تهش فحشم بخوره
شوهرمن ب مادرش روز مادر نداده این چن ساله.. عقد بودیم روز مادر دادم نمیگرفت بعد خواهرشوهرای اسکولم خودشون ن تبریک گفتن ن کادو دادن ما جاری ها روهم مسخره میکردن بعد اون دیگه ندادم ب شوهرمم نگفتم نده خودش نداد ولی من هرسال واسه مامانم میخرم با پس انداز خودم
