من ۵ساله خونه نشین شدم فقط خونه داری و بچه داری شماهایی که مثل من هستین چطور احساس پوچی و افسردگی نمیکنید ازین روزمرگی تکراری؟ خواهش میکنم راه کار بدید
بگو که نیستی فقط خدای جانمازها❤بگو که چاره سازی و خدای چاره سازها❤بگو که نیستی فقط خدای در سجودها❤تو در قیام سروها،تو در خروش رودها❤تو در هوای باغ ها،میان شاه توت ها❤تو بر لب قنات ها،تو در دل قنوت ها❤خدای من،چه بی خبر قدم زدم کنار تو❤رفیق من،چه دیر آمدم سر قرار تو❤قرار من،قرار لحظه های بی قرار من❤خدای من،یگانه ی همیشه در کنار من❤❤
یکسال پیش هیچ امیدی نداشتم، همه روش ها رو امتحان کردم تا اینکه بعد از کلی درد کشیدن از طریق ویزیت آنلاین و کاملاً رایگان با تیم دکتر گلشنی آشنا شدم. خودم قوزپشتی و کمردرد داشتم و دختر بزرگم پای پرانتزی و کف پای صاف داشت که همه شون کاملاً آنلاین با کمک متخصص برطرف شد.
بگو که نیستی فقط خدای جانمازها❤بگو که چاره سازی و خدای چاره سازها❤بگو که نیستی فقط خدای در سجودها❤تو در قیام سروها،تو در خروش رودها❤تو در هوای باغ ها،میان شاه توت ها❤تو بر لب قنات ها،تو در دل قنوت ها❤خدای من،چه بی خبر قدم زدم کنار تو❤رفیق من،چه دیر آمدم سر قرار تو❤قرار من،قرار لحظه های بی قرار من❤خدای من،یگانه ی همیشه در کنار من❤❤
واااااااای چقدرررر عالی من ارزو داشتم پرستار بودم یعنی تا حدی تحت فشاری که باید بزنی بیرون؟ میشه بعد ...
خیلی زحمت کشیدم تا الان باز بتونم بیام سر کار،طرحم که تموم شد به خاطر پسرم دو سال پیگیر کار نشدم،الان نه ماه هست که برگشتم سر کار،دخترم کلاس اوله،پسرمم سه سالشه و هنوز حرف نمیزنه،البته خیلی عالی و فهمیده هست ولی حرف نمیزنه و باید خیلی براش وقت بزارم،شوهرمم که کارش یه شهر دیگس پیشمون نیست،دیگه بعد این مدت دیدیم نمیشه بچه ها رو رها کرد و متاسفانه جوری شده که مجبورم کارمو ول کنم،بعدا دیگه معلوم نیست چی بشه و اینکه آیا میتونم بازم به اینجایی که هستم برگردم یا نه
بگو که نیستی فقط خدای جانمازها❤بگو که چاره سازی و خدای چاره سازها❤بگو که نیستی فقط خدای در سجودها❤تو در قیام سروها،تو در خروش رودها❤تو در هوای باغ ها،میان شاه توت ها❤تو بر لب قنات ها،تو در دل قنوت ها❤خدای من،چه بی خبر قدم زدم کنار تو❤رفیق من،چه دیر آمدم سر قرار تو❤قرار من،قرار لحظه های بی قرار من❤خدای من،یگانه ی همیشه در کنار من❤❤
بستگی به دیدت دارهکه خونه داری و بچه داری رو در چه حدی میبینی ؟که حس کردی وقتت الکی تلف شده و افسرده ...
اره مشکل فقط تو دیدگاهم نسبت به این پروسه است برای همین انقدر فرسوده کننده شد برام و اینکه من ۳ساله به تنهایی بدون کمک و حتی خونه ی پدری بچمو دارم بزرگ میکنم شوهرمم که ۱۴ روز در ماه نیستش
اخی عزیزم و در نهایت الویت ارامش و نیاز بچه ها به بودن شماست چقدر سخته پا روی دل گذاشتن و فداکاری
آره سخته،اصلا آدمی نیستم بتونم تو خونه بشینم ولی خب اگرم بچه هام ضرر کنن و آسیب ببینن این سر کار اومدن چه فایده داره
بگو که نیستی فقط خدای جانمازها❤بگو که چاره سازی و خدای چاره سازها❤بگو که نیستی فقط خدای در سجودها❤تو در قیام سروها،تو در خروش رودها❤تو در هوای باغ ها،میان شاه توت ها❤تو بر لب قنات ها،تو در دل قنوت ها❤خدای من،چه بی خبر قدم زدم کنار تو❤رفیق من،چه دیر آمدم سر قرار تو❤قرار من،قرار لحظه های بی قرار من❤خدای من،یگانه ی همیشه در کنار من❤❤
اره مشکل فقط تو دیدگاهم نسبت به این پروسه است برای همین انقدر فرسوده کننده شد برام و اینکه من ۳ساله ...
من تازه زایمان کردم ولی متوجه این حست میشم خیلی سخته ولی بنظرم هرجوری شده سعی کن برای خوشحال کردن خودت تایم بذاری.مثلا دوتایی برید بیرون با بچت یه چیزی بخورید یا برید پارک. همش تو خونه نمون و حتی اگر دوستی فامیلی داری بچه رو بسپر بهش خودت حتی شده برای 2 ساعت برای خودت بیرون بگرد