ببین مجبور نیستی دوستش داشتی باشه ولی یادت نره اول اون بوده بعد تو اومدی و حق نداری اذیتش کنی و تحقیرش کنی الان اون ضعیفه و قدرت دست توعه به روزی فک کن که بزرگ شده و ادم حسابت نمیکنه
خواهرم بچه شوهرشو مثل دوتا بچه خودش دوست داره،جوری برخورد کرد که ما الان بعد چند سال فکر میکنیم بچه خودشه
یکی عین همین رفتار رو با بچه خودت میکرد چه حالی داشتی ؟
شما دیدی این مرد بچه داره بازم باهاش ازدواج کردی
پس نمیتونم و حوصله ندارم چی میگه این وسط؟!
اینکه آدم حوصله بچه یکی دیگه رو نداره کاملا منطقیه.وای خب اونم از رگ و خون و گوشت شوهرت هست اگه شوهرتون دوست داری باهاش راه بیا اونم شوهر میکنه میره خدا یجا عوضشو میده نترس
مجبور نیستی دوسش داشته باشی
ولی کم محلش نکن به حرفاش گوش بده گناه داره
من اگه باشم هوای اون از بچه های خودم بیشتر دارم چون امانت خدا به یه مادر دیگه است
حرف زدن درباره این چیزا برای سنی ک داره خیییلی زوده
ببین پیگیری درمان یک چیز
علاقه داشتن به اومدن بچه چیز دیگری
اگر علاقه نداشته باشه به بچه ات محبتی نخواهد داشت و با عبارات « تو خواستی / تو پافشاری کردی / تو فلانی و ..» زندگیتو زهر میکنه و به بچه خودش فقط رسیدگی میکنه نتیجه اش هم میشه تبعیض قائل شدن بین بچه اولی و دومی
تاپیک هاش فیکه دوستان
خاک تو سرت اسی
این دختر خانواده درست حسابی نداشته و از شانس بدش نامادریش هم مثل اغلب نامادریها دوستش نداره
دوستم تو سن کم مامان باباش جدا شدن
زن باباش انقدر هواش رو داره کمتر از عزیزم تو حرفاش نیست
دوستم از مامان بابای خودش بیشتر دوسش داره با وجود این که دو تا دختر دیگه هم داره خانومه
اون بچه هم گناه داره هر مشکل اخلاقی ای داشته باشه هم باز نیازمند مادر دلسوزه شما باید اول کنار میومدی بعد قبول میکردی
خدا لعنت کنه مادرش که بفکر بچه نیست خودم بچه دارم شوهر لعنتی دلم خون کرده بچه منو تحویل نمیگیره بازهم خدارشکر خودم بالاسرشم بچه از طرف مادر یتیم میشه
