مامانایی ک دختر 17ساله دارید بیاید🔴🔴🔴🔴

جامعه ناامنه بهشون حق بده😔من دخترم ۱۴سالشه نمیزارم یه قدم ازمون دورشه واقعا میترسم

ولی دانشگاه قبول بشه اجازه میدم

دوره زمونه بدی شده یه بچه رو با بدبختی میخواد به ۱۷ سال برسونی 

بیرون رفتن مشکل نداره ولی خب مراقبت زیادی میخواد 

خودت باید عاقل باشی 

خوش به حال دخترتون

17 سالمه دقیقا تا دلت بخواد به زورم میفرستنم بیرون 

یه شب ساعت 10 و نیم فرستادنم یه قابلمه ببرم برا داییم اینا خونشون کوچه بغلی مونه برگشتنی سگ افتاد دنبالم پریدم رو ماشین همسایه تا نگیرتم وای خدا چقد ترسیدم 

بابام خیلی بی غیرته حداقل رو من واقعا اینطوره 

خیلی از محدودیتایی که دوستام راجبشون صحبت میکنن رو تجربه نکردم 

چون برادری ندارم شرایطم اینه و راضی نیستم از این وضعم🙂 

اتفاقات خیلی بدی برام افتاد که جرات نداشتم بهشون بگم بس ک غریبه ام با خانوادم:) 

دخترم پونزده ساله شه. بیرون جاهای نزدیک‌مبره

اگرم با دوستاش جایی ک مثلا یک ربع یا بیشتر  فاصله  داشته باشه با دوستاش بخواد بره یا خودم‌میرم یا یکی از مامان ها  میره یا چندتا مامان میریم اونها ی طرف میشینن‌ما ی طرف

ولی خب راه دور تنها نه اجازه نمیدم

الوFBI💀

آزادی بهت مبدن میگی بی غیرته؟ یا موارد دیگه؟

من15سالمه میذارن

ولی ادم پایه پیدا نمیکنم باهاش برم بیرون پس دائما خونم😑

خانوادت عجیبن

میزارن شوهر کنب نمیزارن ببرون بری

خب مگه چیه

مگه میخوای‌چی کنی

اجازه میدن به من

نه نه برای اینکه آزادم 

بابام 9 شب میشینه پا تلویزیون ب من میگه برو تخمه بخر بیار برام به نظرتون چی میشه اسمشو گذاشت آزادم میزاره یا غیرت نداره روم؟ 

همه ایناهم به کنار خیلی چیزای دیگه هم هست ولی اتفاقات خیلی بدی برام افتاد که وقتی دیدم جرات ندارم به خانوادم راجبش بگم بهشون دیگه مطمئن شدم که واقعا تکیه گاهی ندارم 

۲۱ سال پیش بهم اجازه میدادن

من 18سالم که بود تنها میرفتم دانشگاه اونور شهر بعد که شد 22 سالم اون مقطع خیلی گیر دادن😂😂😂عوض اینکه 18سالگی گیر میدادن. الانم که 26 سالمه باز تا حدودی محدودم ولی راضیم چون اهل دوستی نیستم زیاد 

من ۱۸ سالمه ولی تقریبا از ۱۴ سالگی و اینا میزاشتن با فامیل های بزرگتر یا دوستای مورد اعتمادم برم بیرون 

اولا فقط جاهای نزدیک خونه 

بعد کم کم دورتر هم اجازه داده 

ببین اولین کاری که کردم دیگه هیچ اصراری برای بیرون رفتن نکردم

تا تونستم از دوستای خوبم براشون تعریف کردم و یه تصویر کاملا خوب و قابل اطمینان ازشون ساختم

نشون میدادم که از خطرات جامعه آگاهم و کار های غیر منتظره و عجیب انجام نمیدم و کاملا توانایی مراقبت از خودم رو دارم

خرید خونه رو قبول کردم

این رفت و آمد من به بیرون رو بیشتر میکرد و من رو مورد اعتماد تر و مسئولیت پذیر تر نشون داد

خواهر کوچیکم بهونه پارک میگرفت و مامان بابام اونقدر اعتماد کرده بودن حتی ساعت ۱۱ شب هم اجازه پارک رو میدادن

البته بگم خونه ما تو شهرک امن بود و تابستون ها شلوغ بود اونجا

کم کم موقعیت هایی پیش میومد که من با استفاده از اعتمادی که جلب کرده بودم و با اون رفیقایی که قبول داشتن مسیر های طولانی تر میرفتم مثل استخر سینما 

و خب خود به خود کم کم عادی شد 

اصلا نباید تو این مورد عجله کنی و فقط باید بذاری آروم آروم هر چند وقت یکبار تجربه جدید بدست بیاری

برای مثال اگه تو هر روز بری نونوایی دیگه مشکل ندارن که یه بعد از ظهر با دوستت بری مغازه کنار نونوایی یه خرید کوچیک دخترونه داشته باشی و اگه این رو انجام بدی احتمال این که بذارن دو تا خیابون اون ور تر با یه دوست خوب کلاس ثبت نام کنی هست

کاملا پله پله‌ست این روند