سنم بالا رفته و ازدواج نکردم

چون فقط مقوله جدا شدن دو نفر نیست...

 چون انتخاب اشتباه دنبالش انتخابها و اتفاقات اشتباه دیگه ای داره که زنجیره وار به هم وصل هستن... 

چون ثمره انتخاب من یه فرزنده که نیاز به پدر داره و صدالبته پدرشم برای اون پدر بسیار خوبی هست هرچند همسر خوبی نیست

چون وقتی مادر میشی مسئول زندگی و آینده یه نفر دیگه میشی پس دیگه من مهم نیستم بلکه آینده فرزندم مهمه.. 

چون شرایط بعد طلاق همیشه خوب نیست و 70 درصد بدتر از موندن تو این زندگیه

چون بعضی شوهر ها ذاتا  یا همیشه بد نیستن بلکه اتفاقات و رفتارهایی باعت بد شدنشون شده و متاسفانه نمیتونم اون اتفاقات را پاک کنم، اونم گذشت نمیکنه😓😓😓

و... و... و... 

ممنون عزیزم 

انشالله مرد بسیار خوب سر راهت قرار بگیره و خوشبخت بشی

من که دلیل نارضایتی ه شما و اینکه ایا راهی برای درست کردنش هست یا نه رو نمیدونم ولی در مورد بچه، مگه ادما که از هم جدا میشن پدری و مادریشون تموم میشه شما تا ابد مادر اون بچه و پدرش پدر اون بچه است چه باهم زندگی کنید چه نکنید

خیلی وقتا بچه ای که تو خونه پر تنش، یا حتی در ظاهر بی دعوا ولی یه محیط سرد و افسرده بزرگ بشه اسیبش بیشتر از زمانیه که پدر مادر طلاق بگیرن!

باید دید انتخاب کمتر بد کدومه! 

کسیکه شاغل ه تو اجتماع ه نیازهای مالیشو میتونه برطرف کنه، باید بتونه از نظر فکری هم مستقل عمل کنه

پدرومادری تموم نمیشه ولی مشخصا بچه های طلاق مشکلات بیشتری نسبت به بقیه دارن و هر کودکی لایق داشتن خانواده خوبه نمیخوام این حق را ازش بگیرم. 

ضمنا ما هنوز جلوی بچه دعوا نکردیم 

مشکلاتمونم هیچ کس ازش خبر نداره

درواقع نمیدونم چجور مشکلاتم را حل کنم مخصوصا اینکه مشاوره نمیاد،

حس میکنم دارم توسط‌ اون کنترل میشم، احساساتم متغیره، گاهی فکر میکنم افسرده شدم، اینکه دیگه اون آدم قوی و شاد قبل نیستم اذیتم میکنه 

و طلاق نمیدونم منا برمیگردونه به همون آدم قبل یا قراره از اینی که الان هستم حس بدتری پیدا کنم😓

نه اصلا . الان دیگه مثل قدیم نیست که بیست سالگی ازدواج کنن

اون‌نیاد، خودت برو 

عدم توافق و تفاهم تو همه زندگی ها هست، مهم اینه راه حل تعارض رو‌یاد بگیریم

شما خودت برو خود سهم خودت رو درست انجام بدی متوجه تغییرات تو همسرتم میشی

اگر همسرت ادم بد ذاتی نیست و مشکلتون عدم شباهت و عدم تفاهم ه ذرزش داره برای حل مشکلات تلاش کنید

بله طلاق اخرین راهه ولی اگر بعد از تمام تلاش هایی که کردی دیدی نمیشه مطمین باش بچه تو یه خونه سرد با مادر افسرده بیشتر داغون میشه

برو کمک بگیر

چند سالته؟ بچه چی؟ چند سالشه

من صلاحمو نمیخوام خواهر

من کسی که دوستش دارمو میخوام

رفتم مشاوره، چیزهایی که میگن گاهی واقعا سخته و وقتی تو شرایط قرار میگیری نمیتونی انجامش بدی یا 4 بار انجام میدی دفعه پنجم دیگه خیلی بهت فشار میاد همه اون 4 بار را خراب میکنه

مثلا میگه وقتی به برادرم فحش میده بگم آره راست میگی 2 بار میتونم تحمل کنم دفعه سوم از ناحقی و رکیک بودن حرفاش میخوام بزنم تو دهنش و چون نمیتونم این کار رابکنم مجبورم عصبانیتم را بریزم تو خودم و به خاطر این عصبانیت نمیتونم نگاهش کنم و باهاش حرف بزنم،چهرم درهمه، همین کارم جری ترش میکنه و چند روز بعد مجدد دعوا میشه

35 سالمه و دخترم 2 سال و نیمشه

امیدوارم که ذوقت همیشگی باشه و هر وقت دلت میخواد ازدواج کنی دوستم 

زمان بندی خدا حرف نداره، بهش اعتماد کن 

مشاورت رو عوض کن😐😐

پس شوهر طلبکار و عصبانی ای داری، متاسفانه با ادم عصبانی نمیشه زندگی کرد و سخته! 

خدا کمکت کنه

ولی ای کاش انقدر سریع و قبل شناختنش بچه دار نمیشدی

جدی میگم مشاورت مشاور خوبی نیست

 بچم ناخواسته بود با وجود پیشگیری 20 روز قبل مراسم عروسی فهمیدم باردارم، اگر نیومده بود احتمالا طلاق میگرفتم، گفتم حتما حکمتی درش بود که من بی خبرم، چون با هیچی سقط نشد. 

شوهرم عصبانی نیست ولی طلبکار و ازخود راضی هست، پیش زمینه داره رفتارش، بابت برخورد داداشم و باباش سر عقدمون (برادرم در دفاع از من) مشکلات شروع شد الان زندگیم خیلی پیچیده شده، سر این کلاف درهم مشخص نیست که بشه پیداش کرد. 

گفتنش به دیگران هم تف سر بالاست، یه طرف قضیه شوهرمه و یه طرفش برادرم و تقریبا هر دو مقصرن و من از هردوشون مقصرتر به خاطر بی تجربگی و رفتار اشتباه اوایل ازدواج 😭😭😭

و بیشتر اون مقصرم که نمیدونم چیکار باید بکنم و چطور رفتار کنم و فقط سپردمش به گذر زمان😢

خیلی بستگی به شرایط داره، هم شرایط خونه پدر هم شرایط خونه همسر، اگه قراره پس رفت کنی و یه نفر مداوم از نظر روحی روانی آزارت بده نه خوب نیست واقعا، ولی اگه یه همسر خوب پیدا کنی که شرایطت از خونه پدرت بهتر بشه آره خیلی خوبه البته به شرطی که همسرت بعد از یه مدت تغییر اخلاق نده