تولدی که تو قرنطینه گرفتیم
تولدی که فقط منو مامانم بودیم پیشش
عکس ننداخت که خوب میشم یه عکس خوب میگیریم باهم ولی نشد که بشه خدا نخواست من تا اخر عمرم داشته باشمش خدا نزاشت تولد بگیرم برا بابام
شرمنده تک‌تکتونم ولی من وقتی خ نه تنهام خیلی بهم میریزم
همش با خودم‌میگم‌کاش حداقل درد نمیکشید و میرفت تا اینقدر نسوزم و اتیش نگیرم از نبودش بگم بابام راحت خوابیده نه اینکه زجر کشید و خوابید
😔😔
روحش شاد
عزیزم امیدوارم خدا پدرتون رو بیامرزه واقعا تلخ ترین رنج این دنیا مرگ عزیزانه
روحشون درآرامش ،خدارحمتشون کنه،امیدوارم به آرامش برسی عزیزم
خدابیامرزتشون درک میکنم چی میگید منم میگم ایکاش پدرم جلوی چشمم اینهمه درد نمیکشید
عزیزمممم خیلی سخته
روحشون شاد براشون صلوات فرستادم
میشه بگین علایم پدرتون چی بود که شک کردن سرطان روده هستش؟
سرطان روده خیلی خاموشه
تنها راه زود فهمیدن درمانش شش ماه یکبار یا خداقل سالی یبار کونولوسکپی برای افرادی بالای ۴۵ ساله
ولی‌پدرم علائمی مثل یبوست خیلی شدید و مدفوع خونی کمردرد که در واقع روده درد شدید
معده درد شدید
شدید که میگم‌منظور عیر قابل تحمل
اسی میگن کسی که تو بستر بیماری بمیره بهشت رو خدا براش میده عوض دردایی که کشیده
اون درد ها تموم شد ولی توی بهشت جاودانه شد بابات که آرزوی هر کسیه
دردایی که بابای من کشید و صداش درنیومد اونم جلو چشم من
من تا اخر عمرم میسوزم تااخر عمرم سرزنش میکنم خودمو که شاید میتونستم یکاری کنم و نکردم
بابای من خیلی سخت فوت کرد ۳ ساعت تمام بدنش سر بود و چشمش رو داداشم و منتطر من بود
حتی تو مراسم تشییع هم اون روزش نشد تشییع کنیم انگار اونم نمیخواسن بره
چند سالشونه
پدر من ۴۶ سالگیش شروع کرد که همون موقع درمان شروع شد ۴۹ سالگی به خاطر غفلت دکتر دوباره برگشت اینبار با قدرت عجیب
یچیزی بگم؟ شاید بهترین کارو کردین زجر و درد شیمی درمانی اونم واسا کنسر روده که درمانش واسه سن ۴۵ به بالا شاید یکم غیر ممکن باشه از درد خود بیماری بدتره
