چرا سیصد چهارصد سال پیش هنرشون بیشتر بوده

اره والا .من بچگیام میرفتم روستای داییم یعنی هیچ تکنولوژی نبود هیچ امکاناتی حتی برق اما ادما اکثر تا نزدیکای ۱۰۰عمر داشتن ارامش به جا .سر شب میخوابیدن صبح زود پا میشدن .پیر زن از کوه میرفت بالا.الان چی اعصابا ضعیف همه حساس  کلی مریضی عجیب غریب

وآقای خیلی خوب گفتی عزیزم

من اصلا یکی از برنامه های آیندم اینه ک ی مدت توی گوشیم همچی رو حذف کنم و فقط ازش ب عنوان دوربین و زنگ استفاده کنم

بسیار عالی عزیزم❤️

شکوفایی ما صفویه بود خب

هر چی به جلو میایم از شمار نخبگان و ادیبان و شعرا و ریاضیدانان و فیسلوفان و........ کم میشه 

در مورد لامپ من یه مستندی دیدم که می‌گفت لامپهایی که اون اوایل تولید کردن دوامشون خیلی زیاد بود. بعد خوشون اومدن یه تغییراتی دادن که عمر لامپها کم بشه که بتونن مدام تولیداتشونو بفروشن

اینجا رو نبین... معماری ژاپن پیشرفتایی کرده که حتی باورش برای آدم مشکله. مثلا یه ساختمون صد طبقه، به حدی سبکه که حتی با یه کامیون قابل حمله اما ضد سیل و زلزله و... هم هست و از جاش تکون نمیخوره. تالارهای بزرگ بدون ستون. وسایل شهربازی که تا ابرا میرن، جاده های طولانی زیر اقیانوس و...

و این رو هم در نظر بگیرید که چه گذشته و چه الان عامه مردم یعنی 99/99 درصد همین ماهاییم که هنر خاصیم نداریم از هر یک میلیون نفر یه هنرمند نابغه درمیاد که متاسفانه تو ایران...

خیلی کتابا رو هم تو جنگ ها سوختن