خانواده دوستم خیلی عجیبن رفتن قبرستون اهنگ گذاشتن رقصیدن 😐

دیگه نشانه درک دیگران اونم عموم مردمه عزیز جان .احتمالا برخورد هم میشه باهاشون

اون خانواده دیگه هیچ وقت دور هم جمع نمیشه حداقل تو این دنیا

ابنا همش گول زنکه

حرفم درست نبود پاک کردم

متاسفم 

فکر کن داری همین جوری که کبابو تو لقمه های کله گربه ای جا میکنی اشک میریزی و میگی مرحوم عاشق کباب و دوغ بود. امشب به احترام خدا بیامرز فقط دوغ میخوریم. بعدم پیکای دوغشونو میبرن بالا و سرسلامتی همه اسیران خاک

نه اینطوریام نیس 

مرحوم‌آیت الله بهجت:

استادم سيدعلي قاضي را در خواب ديدم

به او گفتم چه چيزي حسرت شما در دنياست كه انجام نداده ايد. 

ايشان فرمودند: حسرت ميخورم كه چرا در دنيا فقط روزي يك مرتبه زيارت عاشورا ميخواندم. 

وحشتناك ترين لحظه زماني است كه انسان را در سرازيري قبر ميگذارند. 

شخصي نزد امام صادق(ع) رفت و گفت: من از آن لحظه ميترسم. چه كنم؟ 

امام صادق (ع) فرمودند: زيارت عاشورا را زياد بخوان. 

آن فرد گفت چگونه با خواندن زيارت عاشورا از خوف آن لحظه در امان باشم. 

امام صادق فرمود: 

مگر در پايان زيارت عاشورا نميخوانيد، اللهم ارزقني شفاعة الحسين يوم الورود؟

يعني خدايا شفاعت حسين(ع) را هنگام ورود به قبر روزى من كن. 

زيارت عاشورا بخوانيد تا امام حسين (ع) در آن لحظه به فريادتان برسد.

چرا نباشه

🤣🤣🤣نمیری

به نوعی فریب دادن ذهنه

دقیقا هم که چهلم مرحوم افتلره بود شب یلدا 

عجیبه

چون جسم ازبین میره این روحه که باقی میمونه وحقیقت این دنیا واون دنیابراش آشکارمیشه .

نقل است از میرزاى شیرازى(قدس سره)، که حبیب بن مظاهر را در خواب دیدند بر تختى نشسته، میرزاى شیرازى(قدس سره) از حبیب بن مظاهر سؤال کرد، آیا مى خواهى به دنیا برگردى؟ حبیب گفت: بله! براى سه چیز:

۱ـ اینکه صلوات بر محمد و آل محمد(صلى الله علیه وآله) بفرستم.

۲ـ تشنه ها را آب دهم.

۳ـ در مجالس ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) گریه کنم.

واقعاً اگر این سؤال از مرحوم میرزا(قدس سره) مى‌شد، ایشان همان جواب حبیب را تکرار مى‌کردند. ایشان بارها در حیات خود آرزو داشتند بر اهل بیت(ع) به خصوص امام حسین(ع) گریه کند، وقتى این خواب در مجلسى نقل شد، ذهن تمام حاضرین به مرحوم میرزا(قدس سره) سوق پیدا کرد که عجیب این خواب منطبق بر مرحوم میرزا(قدس سره)است زیرا به یقین ایشان هم گریه را انتخاب مى‌کرد که به دنیا برگردد و گریه کند و این را بارها در زمان حیات خود ذکر کرده‌اند، هیچ مجلسى را به مجلس گریه بر اهل‌بیت(ع) ترجیح نمى‌دادند و هر پنجشنبه، با ذوق و شوق با هیئت عزا در مجلس روضه حاضر مى‌شدند، در آتش عشق حسینى مى‌سوختند و تا زمانى که مرحوم میرزا(قدس سره) در قید حیات بودند، هیچ گاه این شعله‌هاى عشق حسینى به سردى و خاموشى نگرائید همانگونه که نبى اکرم(ص) فرمود: «إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَداً».

ببین ما نمیتونیم برای کسی تعیین تکلیف کنیم ،ولی امثال اون خانواده انگشت شمار هستن،منی که هر هفته یکی دو بار میرم سر خاک خواهرم،یک بارم با این مساله برخورد نکردم

نمیشه قضاوت کرد چون حالشون رو درک نمیکنم 

معلوم نیست خواستن میت شاد بشه یا خودشون از غم فرار کنن به هر حال اینکارشون خبر از ناخوشی احوالشونه