نوحه ی مادر غمخوار رو فقط گوش میدم و اشک میریزم بخدا انقد دلم پره که دوس دارم برم یجا فقط داد بزنم دست پسرمو بگیرم و از این شهر بریم دیگه خسته شدم از این همه فحش و توهین و بی احترامی
دیگه گریه نکن بچه هم ناراحت میشه...بگو بعداً خودمون تو خونه جشن میگیریم...اوضاع رو آروم کن...وقتی خودت روحیه ات رو باختی بچه داغون میشه...به شوهرت وقتی حوصله داره و آروم هست بگو کم کم باید خونه بگیریم اینجوری خودتم راحتی آرامش داریم...بچه تو محیط آروم بزرگ میشه...جای پدرومادرت هم باز میشه...همش باهاش حرف بزن قانعش کن اول از همه باید بره سرکار از پدر شوهرت هم کمک بگیر بگو تا کی خرج مون سرشما باشه...تا حداقل اون پسرشو سر به راه کنه..معلومه پدر شوهرت آدم عاقلتری هست هرچی باشه پدربزرگ بچه ات هست هرطور شده زندگیتو رو روبه راه کن...
به قرآن مادرو پسر لنگه ی همن ... عوض اینکه بگه عب نداره گذتش کن یا بچه رو یجوری آروم کن از دلش دربیار جلو بچه داد میزنه حقتونه بزار اونا کیک بخورن کیف کنن شما اینجا دعوا کنین و پسرم بیفته به جونتون.
الهی بحق این اذان خدا جوابشو بده الان داره وضو میگیره نماز بخونه خیر سرش
خدا به حق همین وقت عزیز و لحظه ی خوبس کمک حالتون بشه
اینم تربیت مادرشوهرتون !
اما یکم سیاست داشته باش تورو خداااا 😑😑😑
