اول بگو مامان راحت نیست
بگو هر کسی دوس داره مدیریت خونش دست خودش باشه
بگو نمیتونم لباسای باز بپوشم و هر ساعت از شبانه روز رابطه داشته باشیم
بگو فردا حامله باشم خواهر برادرات بیان راحت نیستم
تو به شوهرت بگو نظرت چیه دوتا واحد کنار هم بگیریم با مامان اولش میگه نه ولی چندبار روزای مختلف بگی نرم میشه بهش فکر میکنه
بگو من مامانتو دوست دارم و بهش احترام دارم،نمیخام اون حرمت بین مون از بین بره
و این وسط تو ازهمه بیشتر عذاب میکشی چون ی طرف زنته و ی طرف مادرت
و بگو الان بخاییم ی خونه زندگی کنیم در آینده اصلا نمیتونیم جداشیم،چون وابستگی بیش از حد به وجود میاد و خیلی سخت میشه تنها موندن برا مامانت ولی الان عادت کنه دیگه براش عادی میشه
اطرافت اگه زنی هست که شوهرش فوت کرده و تنها زندگی میکنه رو براش مثال بزن
مرسی ازتون 🥲
اگه بازم چیزی فکر میکنین هست بگین که فکر نکنه من بدجنسم
مادرشوهرت چجور ادمیه؟
مثل من خجالتی نباش که هیچی رو حق خودم نمیدونم
راحت بگو به نظرم اینجوری بهتره حرمتا حفظ میشه
بهشون هم سر میزنیم
خودت معلومه بی دست و پایی
بنداز گردن پدرمادرت اونا بگن
تا خالا هر کی رفته پیش مادرشوهر تو یه خونه حرمتا از بین رفته بعدشم برگشته خونه پدرش
تو دو تا ساختمان جدا نزدیک هم باشن
تو دو واحد روبرو چیه دختر
تو چرا اینقد ساده ای
منم مثل تو برا طبیعی ترین حق هام راحت نبودم حرفمو بزنم
حتی روم نمیشد بگم عروسی میخواین بگیرین یا نه؟
بعدا حرفمو زدم بهش دیدم خیلی پررو منو زیاده خواه میدونه
خیلی رک بگو مامانتو دوست دارم چون تورو دوست دارم
مامانته درکت میکنم
ولی خب توام منو درک کن
من دوست دارم خونه خودم راحت باشم
بگو شاید من یکروز پریود بودم حوصله نداشتم یهو از عصبانیت به مامانت بی حرمتی کردم اون وقت حرمت ها از بین میره
ولی ۲تا خونه جدا باشیم تو میری ۱ساعت میشینی من غذا میپزم میبری براشون
هم ایشون راحته هم من
مامان بابام اگه عاقل بودن همون موقع خواستگاری منو راهنمایی میکردن ک حرفمو بزنم ☹️
خودم باید ب شوهرم بگم
با این شرایط قطعا شوهرم قبول نمیکنه و ممکنه زندگیم خراب بشه ولی خب شاید دو واحد قبول کنه
چون میگه مامانش تنها نباشه
