استارترجان شما الان مسئول شرایط زندگیت هستی
احساساتو بزار کنار و منطقی رفتار کن
اصلا شاید اون بنده خدا هیچکسی رو نداره که راهنماییش کنه، تو کمکش کن
باهاش حرف بزن
بهش بگو برنامه ت برای ادامه زندگیت چیه؟میخوای چیکار کنی؟
به هر حال یه جوابی میده
اگه گفت تهران خوبه و میخوام بمونم بهش بگو هر کسی مختاره برای زندگیش تصمیم بگیره ، ولی چطوری میخوای تهران بمونی؟
به هر حال برای یک زندگی دائمی توی این شهر باید درآمد و خونه مستقل داشته باشی
بهش بگو توام قطعا توی یه زمینه ای استعداد داری و میتونی یه شغلی داشته باشی
تشویقش کن برای یک زن تنها هیچکس بهتر از خانوادش نمیتونه حامی و دلسوزش باشه
تشویقش کن بره پیش خونوادش و به فکر یادگیری یک مهارت یا دست و پا کردن یک شغل باشه
مشهدم کم از تهران نداره، یه شهر بزرگه با همه جور امکانات