من همیشه حسرت زندگی هامون توی دهه ۶۰ و ۷۰ دارم
نه عمل مد بود نه آرایش نه کاشت ناخن و مژه و کراتین و .....مردم با همون سادگی زیبا بودن و آرامش داشتن
الان بیشتر ساعت های زندگی خانوما تو اتاق عمل و کلینیک های زیبایی و آرایشگاههاست
دیگ انقدهمه عمل کردن یه نچرال میبینن هرچقدرم خوشگل باشه بهش میگن معمولی یازشت
من حالم ازخودم بهم میخوره چون همیشه توزیبایی خودمو بادیگران مقایسه میکنم اصلا برام دغدغه شده
خب مگه زیبایی بده؟؟ همه زیبایی رو دوست دارن حالا نه منظورم تو آدم کلا هر چیزی زیباییش خوبه حتی گل
به نظر من آدم اگه یه جایی از بدنش عیب بود یا مشکل پیدا کرد باید برا حال دل خودش اون عیب رو برطرف کنه
وای اره و مخصوصا مقایسه رنگ پوست!!
مگه آدم دست خودشه اخه رنگ پوستش.بچم تازه دنیا اومده هرکی میبینه میگه اخه این سیاهه اولیه سفیده😐نم این شبیه توعه اولی شبیه باباش.سفیدا خوشگلترن و..
من خودم هیچ عملی نکردم هیچی بیرونم بدون هیچ آرایشی میرم با اینکه سبزه هم هستم باز هیچ آرایشی نمیکنم خودم اینجوری راحتم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز