۵ سالو ۵ ماهشه.
انقد تو خونه قربون صدقش میرم محبت کلامی دارم...اسمشو همیشه با جون صدا میکنم.. تشکر میکنم ازش ..ابراز علاقه میکنم بهش
ولی مثلا میریم خونه مادرشوهرم یا مامانم انقد قربون صدقش میرن محبت میکنن مثل ماست وا میسته فقط نگاه میکنه.. نه تشکر کردن نه ابراز محبت بلده
اونا انقد میگن دلمون برات تنگ شده بود..این مثل ماست
یا تلفنی خواهرام و بقیه باهاش صحبت میکنن.این مثل ماست هیچی نمیگه اونا هرچی قربون صدقش میرن این مثل انگار کر و لال😡😡😡اعصابم خورده از دستش
مثلا مربی مهدش بیرون میبینیم محکم بغلش میکنه میگه دخترم دلم برات تنگ شده بود فدات بشم فلان دخترم مثل بت
امروز دیگه از دستش عصبانی شدم دعواش کردم گفتم من این همه ب تو محبت میکنم تو چرا اینقد ماستی یه تشکر کردن از کسی بلد نیستی اه...
بچه های شما چجورین؟؟؟
