اینجا کسی هست که وابسته شوهرش نباشه

بزار فک کنه عاشقشی با کارات با زبون بگو میون حرفت نخند لبخند نزن جدی از ته دلت بش بگو حتی اشکم بریز بزار بدونه و بفهمه عاشقش بودی..این تیر خلاصه بش..میدونی باید زیاد جنسی بش نزدیک نشی با کارات بش نشون بدی با هنرت جلو بقیه میتونی باعث بالا بردنش بشی ..این تجربه خودمه..

درسته

غرور در رفتارت هم بخاطر همون کمبود توجه از خانواده هست . یجور حالت دفاعی در مقابل رفتارهاشون بوده که توی وجودت شکل گرفته

اگه شرایط مشاوره حضوری نداری کانال اون مشاور تو ایتا رو بدم دنبال کنی

فک کن من 4روزه دارم گریه میکنم ک پیش دیابت گرفته انوقت ن تنها یه سر ب من نزده تو اتاق ک بگه چ مرگته ....و باسنشو یه ور کرده .

کلی هم غر میزنه ک اره الکی استرس داری و نگران من نباش من از پس خودم برمیام...  :)

  منم گفتم باشه دیگ همینطوری زندگی میکنیم جدا جدا ن نگرانت میشم ن هیچی