چیزی که من خوندم میگه نفقه در برابر تمکین کامل زن
بر اساس ماده 1102 قانون مدنی همین که نکاح به طور صحت واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار میشود.
بر اساس این ماده همین که عقد نکاح بین طرفین منعقد شد و زن و مرد سند ازدواج را امضا کردند حقوق و تکالیف شان در قبال همدیگر برقرار میشود.
یکی از این تکالیف الزامی است که مرد برای پرداخت نفقه به همسرش دارد به همین دلیل ، نفقه دختر کرده به محض عقد نکاح به او تعلق خواهد گرفت
((در مقابل زن هم موظف به تمکین میشود))
عقد نکاح دائم بین زوجین منعقد شده و زوجین جوان و خانواده ها زمانی را برای شروع زندگی مشترک تعیین کرده اند طرفین در اکثر موارد شرایط شروع زندگی مشترک را ندارند.
زوجه درصدد تهیه جهیزیه است و زوج در تکاپوی تهیه مسکن و برگزاری مراسم عروسی. در این موارد رویه دادگاه های تجدید نظر استان تهران این است که زوجه را در این مدت ((مستحق نفقه نمیدانند))و معمولا دادخواست مطالبه نفقه معوقه زن را در ایام عقد با توجه به توافق طرفین بر موعد مشخص برای شروع زندگی مشترک را رد میکنند.
زوجه بعد از زمان وقوع عقد با توجه به مواد 1102، 1106 و 1107 قانون مدنی، استحقاق نفقه را داراست؛ مگر آنکه بعد از وقوع عقد بدون مانع شرعی و قانونی از انجام تکالیف زوجیت خودداری کرده باشد.
((به طور کلی نفقه در مقابل تمکین است))
محض اینکه عقد نکاح به صورت دائم بین زوجین منعقد شد باید زوج نفقه زوجه را پرداخت کند؛(( مگر اینکه زن، ناشزه باشد و از شوهرش تمکین نکند ))
و اگر زوج مدعی ناشزه بودن و عدم تمکین باشد باید این ادعا را ثابت کند و اگر زوج دلایل کافی در جهت اثبات ادعای خود ارائه دهد و(( اثبات شود دادگاه حکم به الزام تمکین داده و زوجه مستحق نفقه نخواهد بود.))
با توجه به اینکه زن در دوران نامزدی (فاصله عقد و عروسی) در منزل پدر خود زندگی میکند و از طرفی مشهور فقهاء فقط دو شرط را در خصوص استحقاق نفقه لازم میدانند:
1- عقد دائم 2- ((تمکین به صورت کامل))
(( امام خمینی (ره) در تحریرالوسیله ج 2 ص 313 ناشزه را مستحق نفقه نمیداند و معتقد است زن باید در صورت مطالبه نفقه، تمکین خود از شوهر را ثابت کند))
(البنیه علی المدعی و الیمین علی من انکر)؛
چرا که سبب دین تمکین است و آیت الله خویی نیز معتقد است زن باید تمکین خود را ثابت کند.