منم روانشناسی خوندم و مجردم
به نظرم این چیزا فقط تو نسل جدید اینقدر مهم شده
یعنی دقیقا تو نسل ماها!
به نظرم پدر و مادرای ما اصلا اینطوری نبودن
تو همین سایت میبینم اعتراض میکنن که چرا شوهر من هر روز میره خونه مادرش؟!
خب ایرادش چیه ؟
شما نمیدونید زندگی ما چطور بود
بابای من از سرکار که میومد هر روز میرفت یک ساعت دیدن پدر و مادرش
چون هر دو مریض بودن
میرفت کاراشونو میکرد
حالا خواهر خودمم مریض بود
ولی مامانم بابام تشویق میکرد که بیشتر به پدر و مادرش برسه
این وضعیت چهار و پنج سال همینوطور بود
بابای مامانم از مکه اومده بود همه خونش بودیم مامانم بابامو راهی کرد خونه اون یکی پدربزرگم چون حالش خوب نبود و همون شبم فوت کرد
بعد چند سال ...
حالا بابام مامانمو تشویق میکرد که به پدرش سر بزنه پدرشو جمع کنه
این کارا واسه نسل ما عجیب غریبه
ما از این که شوهر هر روز به پدر و مادرش سر بزنه یا مادرش صندلی جلو ماشین بشینه بدمون میاد