اونایی که با مادر شوهراشون زندگی میکنن

انقدر عذاب آوره انقدر وحشتناکه که دلم میخواد بگم کاش ازدواج نکنی . تازه اینم که مادرش انقدر سمیه

خدا به دادت برسه. بزرگترین تصمیم زندگیتو گرفتی. اگه قرار بر زندگی با خانوادس چرا ازدواج کردی؟ با مادر خودت راحت تر نیستی؟

تو ی خونه؟هیچوقت اینکارووو نکننننن 

من با مادرشوهرم تو ی ساختمونم خوبه حسودی نداره حتی تشویقمون میکنه ک بیرون بریم یا لباس خوب بخریم اما بازم ی بدی هایی وجود داره

به هیچ عنوان قبول نکنید تو خونه که وحشتناک تره هیچ حریم خصوصی ندارید باید صبح تا شب با مادرشوهرت باشی من درک نمیکنم چرا پسرا وقتی نمیتونن مستقل بشن یا یه خونه ی  خیلی کوچیک اجاره کنن زن میگیرن 

خب بگو رهن کنه 

چرا وقتی از قبل میدونی حسود و بدجنسه باز میخوای بری ور دلش بشینی؟😐😐

لااقل نمیتونه طبقه بالاشون یه خونه یک‌خوابه بسازه؟ اینجوری مستقلی

نه عزیزم مجبور نیستی اتفاقاالانه که می تونی حرفتو به کرسی بشونی بگو تاموقعی که خونه جدانگرفتی عروسی نمی گیرم حتی شده بگو اجاره کن نمی خوام بخری 

من با مادرشوهرم زندگی میکنم،البته خالم هم هست اصلا هم‌از این چیزا نداریم

تنها رفتارش که اذیتمون میکرد این بود که هر کاری میخواستیم انجام بدیم سریع واسه جاریم تعریف میکرد و بارها امتحان کردیم وقتی جاریم از کارمون باخبر میشد اون کار انجام نمیشده، الان دیگه هر کاری میخوایم انجام بدیم نمیذاریم مادرشوهرم بفهمه

بخدا حالم بد شد برات من تو یه ساختمونم باید بری همه چیز حساب پس بدم اگه چند روز دیر برم دیدنشون باهام قهر میکنن همیشه پشت پنجرن که کجا میرم ازکجا میام روز وشبم شده دکر گفتن که از اینجا برم اونوقت شما میخوای بری تو یه خونه،اونم تازه عروس با این توصیفات اصلا نمیتونی دوام بیاری اصلا ادم ازدواج کنه با مادرشم تو یه خونه باشه سخته چه برسه با یه غریبه بخدا ظلم میکنی به خودت به همسرت بگو مگه ازدواج نکردی که جدا بشی از خانوادت پس به فکر خونه باش تا وقتی خونه نگرفتی هم اسم ازدواجو نیار اگه ناراحتم شدن اشکال نداره بعد فراموش میکنن ولی تو به ارامش میرسی 

من حرفمو میگم

گرچه حس میکنم درنهایت کار خودتو میکنی و میری اونجا

ببین پیر میشی 

حتی اگر خوب و فرشته بود هم نباید بری 

چه رسد که میگی بد هست

ازدواج نکردن بهتر از ازدواجِ بد هست

خونه بابات یعنی اینقدر اذیتی؟

آدم خونه بابا یه تیکه نون بخوره شرف داره به این مدل زندگی 

ما که مادرشوهرمون بده ولی ازش دوریم و مستقلیم داستان داریم 

چه رسد به اینکه باهاش هم‌خونه باشی

ببین ماه اول خوب باشه ماه دوم اصلا سال اول ولی سال دوم دیگه باید شاهد همه چی باشی 

هی مدام شوهرت و میکشونه خونه پیش خودش هی میاد تو همه چی نظر میده عبور مرورت تحت کنترله پات کج بزاری ی ساعت بیشتر بخوابی دیگه واویلا هی تو همه چیتون دخالت میکنن هرکی مهمونشون بود باید بی قید و شرط تو پذیرایی کنی کنیز بی جیره مواجبی هرچقدم سیاست به خرج بدی اخرش باعث جنگ و دعوا میشن شوهرت از سرکار میاد اول ور دل ننشه میفتی تو عقده 

اینا تازه وجهه خوب ماجراس تا وقتی بچه دار شی بچه ک اومد دیگه تو همه چیش دخالت میکنن یکم ک جون بگیره هی بغلش میکنه میبردش با خودش این ور اون ور تو هر دعوایی هم میاد بچه رو میزنه زیر بغل میکندش اهرم فشار برا تو ووو تمام اینده رو من برات پیشگویی کردم بخون ببین قراره چیا ببینی