خوب پس یه چیزی برات بگم.
شجاعتش رو نداری نه، اطمینان خاطر نداری، نگرانی شاید یه چیزی باشه.
به تجربه بهت ثابت شده که استعداد اضافه تو انسان نشونه امتداد حیات هستش.
مثلا اسپرم وقتی تو کیسهها هستش دمش و رشد دمش مزاحمه، ولی تو مرحله بعد برای شنا کردن رو رسیدن به هدفش بهش احتیاج داره، جنین هم همینطوره دست و پا و رشد کردنش جاش رو تنگ میکنه، ولی تو زندگی بعدی بهش احتیاج داره، با این که خودشون ازش خبر ندارن.
تو دنیا هم همینه، استعدادخای اضافی ما نشون میده احتمالا بعدی وجود داره...
بخاطر همین احتمال هستش که دست و دل خیلیها برای خود کشی میلرزه...
اما یه نکته دیگه از حرف خودت، هر نیازی در وجود ما هست پاسخش در بیرون ما وجود داره، همین غریزه بقا یا میل به حیات و جاودانه بودن هم یه احتمال دیگه هستش برای اینکه این دنیا پایان نیست.
ممنطقت حرفی نمیزنه، محیط اینو بهت القا میکنه که زندگی پوچه، انا غریزه و فطرت اینو نمیپذیره.