اگ خودت هم دانشجو باشی برات مهمه شوهرت کدوم دانشگاه درس خونده باشه یان
حقیقتش نه
من دانشجو بودم شوهرم اومد خواستگاریم دیپلم داشت. الان لیسانسم. اون دیپلم. اعتقادمم اینه که درک مهمه تا مدرک... هنوزم همینه نظرم. تو زندگی اینقدر چالش های مهم تر هست که به کدوم دانشگاه و مقطع تحصیلی ربط نداره. وجدان و شعور و از خودگذشتگی میخواد.
البته شاید برای شما مهم باشه. برای من و خانوادم مهم نبود.
یکسال پیش هیچ امیدی نداشتم، همه روش ها رو امتحان کردم تا اینکه بعد از کلی درد کشیدن از طریق ویزیت آنلاین و کاملاً رایگان با تیم دکتر گلشنی آشنا شدم. خودم قوزپشتی و کمردرد داشتم و دختر بزرگم پای پرانتزی و کف پای صاف داشت که همه شون کاملاً آنلاین با کمک متخصص برطرف شد.
اره الانم غرق در خوشبختیم با ماهی ۱۷ تومن حقوق ۱۵ تومن قسط میدیم داریم تو خراب شده پدرش تو ی ساختمون با خانواده عنش زندگی میکنیم کنت این حراب شده هر روز بالا سرمونه ی بچه ۴ ساله ی شوهر لج بازه قهری ولخرج و بد خلق که ب عقیدش زن خر کیه که بخواد براش چیزی توضیح بده یا با خبر کنه وقتی داره رواسموناست هر جور دلش خواست خرج میگنه وقتی نداره ب زن میگه ندارم وقتی دارع میگه پولمه اختیارش دستمه
یگانه خانوم خردادی مودی تروخدا تویی که هنوز با کل مردم مشکل داری با من یکی دو نکن نه سواد درستی داری نه سطح فرهنگ درستی صرفا یه شوهر و خواهر شوهرو مادرشوهر داری که با اونام مشکل داری و هر روز میای نینی سایت زوزه و ناله میکشی
من از ۲۰سالگی منتظر خاسگار بودم چون ما ده شصتی بودیم و خانواده سنتی و رسم همین بود وخلاصه هی اومد و رفتن هشتاددرصد خاسگارام بخاطر بدشانسی خودم جواب رد میدادن بقیشونم فامیل بودن یا میخاستن من نمیخاستم،ولی تا بخای تو محیط دانشگاه خاسگار داشتم اما خب از ترس ابرو وازاینکه نگن با پسرا افتاد رد میگردم تا اخرش تو سن سی سالگی تو یکی از شیکه های اجتماعی وقتی خسته از روزگار اتفاقی بایکی اشنا شدم طرف ادم خوبی بود وچون تو منطقه خودمون بود اشنا به اشنا بدون اینکه کسی بفهمه شش ماه دوست بودیم اومدن خاسگاری و تو سن ۳۲سالگی ازدواج کردم والانم یه پسر چهارساله دارم و شوهرمم خیلی ادم خوبیه البته جدا از دعواهایی که هر زن و شوهری دارن