چهره محبوب یا کاریزماتیکی دارم مهربون هم همینطور
اما باطنن اینطوری نیستم دوست داشتن جز دردسر وحسادت بقیه چیزی برام نداشته کلا به هرکس هم متقابلا محبت کردم بعد یه مدت ضربه خوردم راجب جنس مخالف حرف نمیزنم چون متاهلم تنها کسی که دوسش دارم والاهی ک هیچ ویت بی معرفتی ازش نبینم همسرمه حتی ۷ ساله متاهلم بچه نیاوردم میترسم ۱۰۰ خودمو براکسی بزارم نمیدونم کسی مشابه من هست عادیه ؟
مامانمو توسن نوجوونی ازدست دادم انگار دوست ندارم از ادای مادری کردن خواهرم یا اطرافیانم محبتی بکنن که فقط درظاهره چون زمانی که نیاز داشتم ودارم همیشه خودم وخدای خودم بوده حتی همسرمم نمیتونسته خلا رو پرکنه
