چندوقت پیش یک تاپیک دیدم مال خیلی سال پیش
یاد خودم افتادم
بعد از ۳سال از همسرم جدا شدم هییییچ حق و حقوقی بهم نداد حتی وسیله هایی ک خریده بود و بعنوان هدیه مناسبت های مختلف برام آورده بودن ازم گرفتن
توی دوران زندگی مشترک بازارها چه روحی چه جسمی آزارم داد
جلوی امام رضا بهم گفت لیاقت ندارم مادر فرزندش باشم
بارها کتکم زد پرده گوشم پاره شد دندونام شکست سرم شکست پهلوهام له شد . بهم میگفت تو مایه آبروریزی هستی .بااینکه سطح خانواده مک خییییلیییی بالاتر ازون بود .اگر موهام دیده می‌شد میگفت دیگه نمیتونم سرم رو جلو همکارام بالابیارم چون قاضی بود.
میرفتم حرم با اشک با آه و ناله ک امام رضا شفاعت کنه یه نگاهی به زندگیم کنه تا درست بشه .
اما نشد .
من عااااشق زندگیم بودم عااااشق باهمه بدی هاش همش امید به درست شدن داشتم.
مدرک تحصیلیم کارشناسی ارشد نمیذاشت برم سر کار میگفت دوست دارم خانومم خانه دار باشه .
اما خانواده ش مدام بخاطر خانه دار بودنم بهم توهین میکردن بااینکه خودشونم سطح تحصیلات بالایی نداشتن .
زندگیم تمام شد بلاشک با کلی دل شکسته بالاجبار.....
بعد یک سال رفتم دیدنش اشک ریختم التماس کردم که برگرده اما قبول نکرد.
من ازدواج کردم و بعدش اون ازدواج کرد .
یک زن معلم و کاملا بدون حجاب .بعد ۳ماه از عقدشون خانومش حامله شد و هنوز سالگرد ازدواج نگرفته بچه شون اومد تو بغلشون .
و منیکه هر جی تلاش می‌کنم برای بارداری نمیتونم باردار بشم.
بعضی وقت ها میگم خدایا تو عادلی حتما من گناه کار بودم آخه به اون خییییلیییی نعمت دادی ولی منو از همه چی دور و محروم کردی .به امام رضا میگم حتما حق من بوده اون کتک ها و آزار ها چون تو که عادلی ولی منو از شهرت بیرون کردی من بی بچه موندم .مکه دل من بخاطر بچه از دستش نشکست جلوی گنبدت طلات؟ به اون بچه دادی ......
خلاصه که من نمیدونم و گیجم ازین عدالت .....