گریه در بارداری

سلام دوستان من حالم خیلی بده چهار ماهه باردارم بعد هشت سال زندگی مشترک خدا بهم بچه داده ولی من تمام این سالها هم از سمت خانوادم هم از سمت خانواده همسرم داغون شدم آخر سرم بخاطر اعتماد ب همسرم تمام داراییمو از دست دادم همه تحقیرم میکردن دیگه دلی برام نمونده هیجی واقعا خوشحالم نمیکنه حتی وجود بچم که سالها بخاطرش حرف شنیدم در حالیکه هیج کس دلیل بچه نیاوردنمو نمیدونست بهم زخم زبون میزد افسرده شدم لذتی نمیبرم از زندگی همسرم آدم خوبیه ولی من نمیتونم به زندگی برگردم سالهاست عذاب میکشم دلم نمیخاد حتی کسی ب دیدن بچم بیاد نمیخام کسایی که دلمو شکستن دور ورم باشن در حالیکه همشون از باردارم خوشحالن من دارم میترکم از ناراحتی و کسی رو ندارم باهاش حرف بزنم حرفام برای همسرم تکراری شده ببخشید طولانی شدولی ینفر بیاد باهام حرف بزنه تجربشو بگه بهم چیکار کنم ب این طفل معصوم آسیب نزنم