به شوهرم عمل ندادن

حب وقتی به نامه شوهرته یعنی مال توهه اگ بخوای برگردی همونجاهم باید بگی رفت امد خانوادش خیلی کم بشه که خودشم همینو میخواد مادرشوهرم ک میخواد بره

نمیدونم چرا فک میکنم شوهرت تحمل فشار مالی و ندارع حتی فک میکنم توهم مدلت مثل شوهرت شده

عزیزم قرص هم خوردی همشم درگیر بودی بنظرم بخواب سردرد نشی باز فردا باخبرای خوش بیا ماهمگی برات انرژی خوب میفرستیم و دعا می کنیم عمیقا خداوند دلتو شاد کنه

عزیزدلم شما یه چیزی داری به اسم غرور و شخصیت! به ناجوانمردانه ترین حالت ممکن وسط خونه ی خودت، به طور کامل تخریبش کردن رفت!! من استیصال تو رو وقتی شنیدی که گفتن جایی نداره بره رو درک میکنم و برای همین میگم محکم وایسا! 

فکر میکنی حمایتش نمیکنن؟ فکر میکنی میگن دیگه بهت پول نمیدیم؟ اونم این پسر؟؟؟ اونم تو یه سال آخر رزیدنتی؟

مطمئن باش پدرش حتی شده یواشکی، حمایتش میکنه

مادری که ۳۰ سال نذاشته آب تو دلش تکون بخوره حمایتش میکنه

تو تا کی قراره این رویه رو ادامه بدی؟

چه زمانی قراره همسر تو یاد بگیره به خاطر ۴ قرون پولی که از بقیه میگیره گردنش کج نباشه و بله قربان گو نباشه؟!

تو کی قراره شخصیت نابود شده ی خودتو تو این خونواده ترمیم کنی؟

فکر میکنی بگی نمیام تو اون خونه میگن جدا شو؟!

هیییچ اتفاقی نمیفته! اگر که خونه مال خودشه اختیارش با خودشه، اگر هم که نیست مطمئن باش همون حمایت مالی ادامه داره، ولی همشون متوجه میشن که هر حرف و رفتاری یه هزینه ای داره! و حواسشون به کارها و رفتاراشون هست

میدونی،تو دختر مظلومی هست، عاشق همسرت هم هستی، یه مهمونی باشه همه ی اینا باشن، حتی تو باهاشون حرف نزنی اینا یجوری دلتو میشکنن باز، کاری کن که خودشون بفهمن جرات حرف زیادی زدن ندارن!

بنظرم الان هرکاریم کنن خاله عذرخواهی کنه درست نمیشه 

باید کلا با مادرشوهر و خاله کات کنن و رفت و امدی نکنن 

اگر اعتراضی کردن یا خواستن بیان خونشون یا اشتی کنن اونموقع همسر استارتر باید دربیاد بگه تا از همسرم عذرخواهی نکردین حق ندارین پاتونو خونه ما بزارین و رفت و‌امدی نداریم تا زمانی که معذرت بخواین

ای جااان  

اسی یه سوال داشتم 

درخواستمو قبول میکنی

وای خدایا شکر این خیلی خوبه 

قربونت عزیزم 

و یه موضوع دیگه ای که تو اتاق درمانم یاد گرفتم این بود که به احساسم احترام بذارم  توی ذهنم دنبال حق دادن به آدم ها و توجیه کارهاشون نباشم بتونم به خودم و احساسی که اون رفتار و گفتار در من ایجاد کرد بپردازم ،ما اولین وظیفه مون تو این دنیا مراقبت از خودمونه ،میفهمم که بخاطر شرایط سختی که داشتی خیلی زیاد به همسرت و زندگی که با تلاش ساختی وابسته ای میفهمم که دلت میخواد به خونه ی امن خودت پناه ببری و چشمات رو ببندی و کنار همسرت باشی همه ی اینارو میتونم درک کنم .بزرگتر که میشیم روزگار انقدر تابمون میده که هر چیزی که یاد نگرفتیم رو یاد بگیریم کنترل احساساتمون رو به هر سختی که هست باید یاد بگیریم  یه وقت هایی باید بتونیم توی شرایط مبهم تاب آوری داشته باشیم تا بتونیم جای پامون رومحکم کنیم ،نگران نباش همه ی ما این احساسات سخت روبه طرق مختلف تجربه کردیم به همه ی روز های سختی فکر کن که بالاخره تموم شدن این روزام میگذره عزیزِ ندیده ام ♥️

دشمنت که نبوده عزیزدلم شوهرته 

ولی خط و نشونت و واضح براش بکش و کوتاه نیا تا جایی که میشه 

به نظر من خیلی خوب گفتی 

یکی از درخشان ترین روزهات بود 

اقتدارت تو برنگشتن ب اون خونه و وایسادن سرحرفت ستودنی بود

نه بنظر من کامل همچیو گفتی خیلی خوبم گفتی 

بلاخره ک باید حرف میزدید 

استارتر شغل اعضای خانواده شوهرت و اقوامشون چیه که اینقدر خودشونو دست بالا میگیرن وتو و خانواده ات رو تحقیرمیکنن؟؟؟

میلیاردر هستن؟؟

بله خوب بودی، اگر سوار نمیشد کجا صحبت می کردین؟ باز مثل اونشب اومد خونه نگذاشتی حرف بزنه ؛ دوباره تکرار مکررات! هنوز داغ ادم باید حرف بزنه؛ حرف سرد بشه مثل نون سرد  بیمزه میشه. امشب خوب بودی یکمم دلت قرص شد هی نگران بعصی چیزا بودی. حالابرو مرحله بعد. بوس هم اشکال نداره پیوند بین شماست