من خودم ب شخصه مجردی شرایط زندگیم، ارامشم، اعتبارم، شخصیتم، هرچیزی ک فکرشو بکنین بهتر بود. الان ک همسر دارم باید بگم ریدم تو زندگی متاهلی
اگه مردبودم اصن ازدواج نمیکردم، حالا ک زنم دلم میخاد طلاق بگیرم چون همسر بی عقل و بی شعور و خیانت کاری نصیبم شده... مردها تنوع طلبن، بهترین زن دنیاهم داشته باشی بازم هرز میپری، نمیخام تعریف کنم ازخودم ولی هیچ عیبی ندارم،حتی دلیلی نداره شوهرم برا خیانتاش، فقط سکوت میکنه میگه منکه نمیخام باهاشون ازدواج کنم، فقط برا تفریحه، عمرمو جوونیم رو ب پای آدم ابلهی گذاشتم ک هیچی قدرمو نفهمید،،،،حیف و هزاران حیف.
فقط بخاطر بچهام فعلا صبرکردم ببینم چ خواهد شد...