از شوهرت توقع درک نداشته باش . اگه میخواست ادم باشه یبار پا میشد باهات همراهی میکرد نه اینکارا
منم شوهرم همینه یه مسئله کوچیک را تبدیل به فاجعه میکنه منم هیچی بهش نمیگم همه کارا بچه هام به عهده خودمه .
حالام اصلا ناراحت نباش فقط به این فکر کن که بچه عزیزتو چطوری حمایت کنی که شب به شب بخدا یکی خدایا شکرت .
بعدم بخدا بسپار بگو خدایا من هیچی بلد نیستم خودت راه را باز کن برام خودت مربی بچه ام باش .
انشالله که موفق باشی