ترسناکترین تجربه های ماوراییتونو بیاین بگین

خب یه داستان دیگه میذارم 

این یکی شاید بخوبی داستان مادربزرگ نباشه و برای خود نن نیست کاراگاهان زحمت کش سایت! ولی نمونشو یا شبیشو تو سایت ندیدم..  ممکنه ویرایش بخواد یکم طول بکشه 

نترسیدی؟

بسم الله ://///////

:هیس:

من متولد تهران و همیشه ساکن تهرانم اما پدربزرگ و مادربزرگ مادریم شمالی بودن . و مخصوصا تو زمان بچگیم با کوچیکترین تعطیلاتی ما راهی شمال و خونه مادر بزرگم میشدیم . یه خونه ویلایی واقعا بزرگ ک دو طرف حیاطش باغ بود و پشت خونه هم یه خونه بزرگ (همون طویله) مخصوص اسبها و گاوها و اردک و مرغ و خروس و بوقلمون و غاز و غیره. تو تهران تقریبا دوستی نداشتم و از خونه هم نمیتونستم زیاد دور برم. اما هروقت میرفتیم شمال من آزادانه تو باغ و جنگل میچرخیدم و با دوتا دختردایی هام ک همسن من بودن حسابی بازی میکردیم و شب هم خونه اون داییم پیششون میخوابیدم . و دوباره فردا شیطونی از سر، و خیلی راحت به واسطه اونها تو جمعهای دوستایی ک داشتن میتونستم وارد شم، خلاصه که اونجا خودم و روح و جسمم آزاد و خوشحال بودیم، تو دوران بچگیم اکثرا خواب میدیم بال دارم و درحال پرواز بر فراز زمینم ک این خواب نشانه پاک بودن هست و تعبیر خوبی میده. یک بار قبل از سن مدرسه ک بودم توی دریا غرق شده بودم و جسم بیهوش شده من رو یکی از آقایونی ک کنار دریا بود میبینه و از آب میارتم بیرون و با کمک مردم و خانوادم زنده موندم. بعد از اون تو دوران دبستان بود ک من متوجه شدم چیزهای عجیبیو میبینم مثلا یک دقیقه قبل از شکستن لیوان. من اون لیوانو شکسته میدیدم و به اطرافیان میگفتم عه لیوانه شکست !! اما دوباره ک بهش نگاه میکردم سالم بودش، اما تا یک دقیقه بعد اون لیوان میشکست!! خب بچه بودم . نمیفهمیدم اینا موهبتی هست از سمت خدای من. فکر میکردم که توهم زدم !! ما تو تهران تو خونه ویلایی ک بخشی از املاک باقی مونده از پدرِ پدرم بودش داشتیم زندگی میکردیم. تا حدود ۱۹ ، ۲۰ سالگیم، من اونموقع دانشجو شده بودم و تو مسیر دانشگاه با آقایی آشنا شده بودم و تازه عقد کرده بودیم. همون وقتها بود ک پدرم بخاطر خسته شدن از دست ورثه تصمیم به نَقل مکان کردن گرفت. ما به یک خونه ای ک آپارتمان بود تو همون حوالی نقل مکان کردیم. خونه ای ک صاحب قبلیش به نظر آدم عجیب غریبی بود. خیلی ساده راضی به تخفیف بود و خونه رو فروخت و رفت، اون خونه سه طبقه تک واحدی، طبقه اول یه پیرزن سالخورده شاید باورتون نشه ولی حدود ۸۵ سالش بود ک اوایل پسرش و عروسش با دوتا دخترهاشون اونجا زندگی میکردن. طبقه دوم ما بودیم. و طبقه سوم هم یه خانواده یزدی ک یک دختر و پسر داشتند. داستان این خونه از اونجا شروع شد ک نصفه شب حدود ساعت ۲:۳۰ الی ۳ نصف شب من و برادر کوچیکم ک اطاقش چسبیده به اطاقم بود . از اون دیوار ک بین اطاق من و براد کوچیکم مشترک بودش صدای چنگ میشنیدیم. صدا از بالای دیوار می آمد و من اوایل فکر میکردم همسایه طبقه بالا سگی گربه ای چیزی داره ک شبا تو دیوار چنگ میندازن!! اما بعدا فهمیدم که هیچ حیوونی تو اون خونه ندارند، انقدر ساده بودم که باز فکر کردم بچه های طبقه بالایی دیوونن که نصف شب به دیوار چنگ میندازن ! تا 

یچیزی بگم ...

از خودت میسازی؟ 

بنظرم از اینه که دیگه اونجا نخواب دختر